• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Ne wèèsbôôm

0
GEDEELD

Het was keerlsproat, mar àj’ der eene hadd’n as ne wèèsbôôm, hàj’ met het uutdeel’n neet achteran e stoane. Tèèg’nswoorig dooj’ met àj’der met könt swaffeln. Het kump vaste duur de hette, det disse gedach’n boam’n komt driem’n, biej een glèèske fris in de schaa.. Det was vrogger wal ààns. As het dan heete was en doar wörd’n zwoar weer verwach, dan môs het hèui, as het zo’n betje kon, noar binn’n. Ne wekke eerder haj’ ’n hamer al met de rèègelmoat van de klokke neer heur’n kômm’n op ’n tuur. ‘N zèis’n was scharp en het grös was e mèèit. Ie lustern noar het geluud van de zèise en snèum’n de lôch van het vallende grös in oe op. Het wörd’n e kèèrt en e schudt en as de zunne mà stark genog was, hàj’ met de paar daag’n merakels môôi hèui. Het had neet de tied e krèèg’n om broen te word’n, mà was toch körkdrèuge. Dan begun het feest, hèui haal’n. Het peerd wörd’n e leent biej de buurman en dan gung ie noar ’t brook. ‘N wèèsbôôm lèè vaste bund’n op de platte waag’n en hobbeln met duur ieder knipgat. Het hèui was in grôôte rill’n e harkt. Het laa kôn beginn’n. Vakwark, dèènkt neet, daj’ mà zô ne waag’n hèui konn’n laad’n. Ôk het opstekk’n was zwoar wark en ne kunst op zich. Het eenige war e wiej of en touw môch’n, was het peerd hèinig an loat’n goa, vuural hèinig, umdet vaa ààns in één kèèr, zô mar achter de waag’n kôn ligg’n. In wà vief of zes loag’n wörd’n het lösse hèui op de waag’n e stökk’n. Èèrs langs de buut’nkàànte. Met het vliej’n van ne mill’nriege wörd’n het gehèèl vaste zet. Vaake kwam, net vuur ’t mennegat, ’n wèèsbôôm in beeld. Ne môôi’n lang’n geschoerd’n, dikk’n, rôônd’n sleet’n. Op twintig centimeter, was vuuran, ne glèuve rôôndumme maakt. Die glèuve kwam an de vuurkàànte , met doarumme een töuiw, det noar beire kàànt’n van de waag’n leup. At ’n wèèsbôôm één kèèr met ’n kop in ’n strop, mill’n oaver de waag’n lèè, stund de achterkàànte nog noar boam’n. An de achterkàànte wörd’n der ok een töuiw um hen e slingert en dan wörd’n der met man en mach e trökk’n um het gehèèl mà zô veer mèuglijk in mekaa te drukk’n. Netuurlijk wörd’n de waag’n nog netjes of e harkt, zôdet er ôônderweg zô weinig mèuglijk of vleuig. Dan môs het gehèèl de wèire nog uut. Het was vuur man en peerd nog sekuur en hard wark’n um precies duur het mennegat, twei meter hèuger, de weg op te drèèi’n. An bèire kàànt’n van de waag’n blèèf ter hèui an ’t hekke zitt’n, mà de waag’n met hèui kon op huus an. Op de Loarnseweg rèèd’n de waag’ns met hèui achter mekaa op Hoolt’n an. Wiej zatt’n boam’nop de waag’n en slött’n an in de riege. Wis en waarachtig.

De Vèèrkàànte Viefkop.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.