Zo, de Koningsdag zit er op, op noar de bevrijding. Oh ho, èèrs de herdèènking, want zôônder herdèènk’n, gen bevrijding. Het is ôôns met de papleppel in e gèèm’n en het dut good det dit stökske wördt duur egèèm’n an ôônze jeugd. Vèèr mei, de herdenking van de gesnèuvelde Canadeez’n op ’n Hoolterbarg. Hier ligt de jongs, diet hier in de umgèèving bint esnèuvelt, ôôndermeer biej het oavertrekk’n van het Twentekanaal en de Schipbekke. Dartienhonderd en vèèr en nèèngtig ligt hier noe al acht en zèumtig joar. Vèèr van huus vund’n zie de dôôd, duur ôôns te bevriejd’n. As keerltje van zèume zag ie de regiment’n ’n barg op marchèèr’n. Jonge keerls, diet terugge kwamm’n um de kammereuie te herdèènk’n. In de lôôp van völle joar’n zag ie de koppels minder en griezer word’n. Het herdèènk’n blèèf. Oaveriessel bevriejd. De slachtoffers blieft in ôôns midd’n op die machtige môôie plaatse, mill’n op den barg. Goat er is kiek’n op vèèr mei, of zô mar op ne môôi’n zundag. Ie zölt mark’n dàj’ de bevrijding wier meer goat wardèèr’n. Iedere suldoate hef zien eeg’n verhaal. Ie komt er achter det er jongs esnèuvelt bint op nog gen viefhonderd meter van de boerderieje woer j’ zelf ôôit wônn’n. Jonge jongs diet het lèèm’n leut’n in oen eeg’n wonplaatse. Zie ligt er àmoa, riege an riege. Biej het informatiecentrum zölt ze der oe geerne oaver vertell’n. Zie gèèft rondleiding’n um de verhaal’n lèèm’nd te hôôld’n. Juus in disse tied, noe de dreiging van oorlog en geweeld wier um de duure hen kik, is het belangriek, vuur jong en ôôld, hoe bikkelhard het bloodvergeet’n in oorlogstied is. De herdèènkingplaatse lig ter leefelijk biej, mar biej het heur’n van al die verhaal’n der achter, besef ie meer en meer, daw we dit nôôit wier wilt. Hôôlt det vuur oe zelf en vuur het noageslacht in de gedacht’n. En dan heiw w’t allèène nog mar ehad oaver de gesnèuvelden biej de bevrijding. Wat te dèènk’n van al die plaatsgenoot’n, diet of bint evoert noar de kààmp’n en nôôit wier zôll’n kômm’n. De jongs diet het lèèm;n leut’n biej het begin van ’n oorlog. Het verzet, de piloot’n en al die ongelukkigen in het veere Indië. Ongetwiefeld is de riege nog völle langer. Vief mei is de dag daw we de bevrijding meugt vier’n en det is een grôôt good, mà loaw we nôôit vergett’n, woerumme en hoe hôôge of de pries is ewes
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.
