Kàànt in de warre, oaver de toer’n, neet duur de andeel’n diet zô veer bint e zakt, mà völle meer um al die verhaal’n der umme hen. De Britt’n hebt e kèuz’n. De jong’n wilt bliem’n, de ôôld’n wilt er uut. De bollebooz’n wilt bliem’n en de domme lèu wilt vôt. De ôold’n bint hen stemm’n e wes en de jong’n hebt het loat’n lôôp’n. Engelàànd wil der uut en de Schott’n wilt bliem’n. De Noord Ieren wilt as klap op diss’n vèurpijl ôk nog is biej Ierland. Was dit ôk noar vuurt’n e kömm’n as de uutslag àànsumme was e wes? Wat is ter toch an de hàànd hebt de hôôge Heer’n het zogenaamde klootjesvolk zô völle te kort te doane? Hebt de knappe köppe te völle in de eeg’n portemonnee e kekk’n? Het lik ter op. De Europese Unie is wakker e schudt. De politiek schuf alle kàànt’n uut. In meerdere làànd’n stoat de verkiezing’n vuur de duure. Doar möt zieltjes word’n e wunn’n. Het maakt neet uut of het knappe köppe bint of det ze te stom bint um vuur de duuvel te dààns’n, ôôld of jong, stemm’n bint stemm’n. In Europa goat ze noe an de proat of het toch iets ààns möt goan. Een tweispoor’nbeleid. Minder geeld weggôôi’n, meer duudelijkheid. Het ééne làànd iets meer op de remme dan het ààndere. Het is een niej geluud. Noar de vakààntie zölt in ôôns eeg’n làànd de verkiezingstromm’n ôk wà wier klink’n. Het zal een hèèle kuns weer um stemm’n te verzaameln. Die stemm’n köj’ krieg’n, duur klip en kloar duudelijk te weer en noa de verkiezing ôk vaste te hôôld’n an de belangriekste beloftes. Neet alles opgèèm’n um mar op het pluus te zitt’n. Doar zit de grötste piene in ôôns eeg’n làànd. Hoe zit het dan bie ôôns in Hoolt’n-Riess’n. Klein bier? Doar zit neuis goeie zaak’n ôk dinge diet blieft stekk’n. De jeugd zup te völle. De road trekt er vèèrtig duuzend vuur uut um det minder te maak’n. Hoe wilt ze det? Is det vuur Hoolt’n of vuur Riess’n? Möt ôônze prachtige feest’n um zèèpe word’n e hölp’n? Wie stoort zich an wat? Bint det de jong’n, de ôôld’n of de christelijken? Een niej geluud? De winkels diet zô geerne lös wilt. Woerumme zô strak in de leer? Hoolt’n, met in de zommer zô völle vrèimd’n, möj’die willens en wèètens noar de buur’n hen stuur’n um inkôôp’n te doon? Het college gôôit het van zich of, ofspraak is ofspraak. Zie hebt de tied tut tweiduuzendachttiene. Het wördt tied det alle pertiën is wier duudelijk loat heur’n, wat ze vuur ôôns in petto hebt. Een niej geluud? Het is nog altied zô, lèèm’n en loat’n lèèm’n. Zie meugt in Riess’n op zundag röstig noar de karke goan, ma loat ôôns in Hoolt’n dan ôk röstig winkeln, ààns möw we goan vuur hexshit of rexshit, woet mà ne meerderhèid vuur is te vind’n. Wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.
