• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Sint Peter

12
GEDEELD

Van männ’n trök ik de gerdien’n lös en zagge ne grôôte verhuuswaag’n uut Amsterdam langskomm’n. Onwillekuurig schöt miej duur de gedacht’n, doar zal wà wier nen dokter met pensioen wèèr ne goane en den hef zich hier een môôi boer’nplèitske uut ezoch. Op zich niks mis met, mar ie realisèèrt oe, hoe rap of de tied verààndert. Mien oavergrotvaa möt het nog hemm’n met e maakt. Möj’ oe vuurstell’n, 1876. Hij dut het loek lös en zut ’n armood ankômm’n, oaver ’n ôôld’n diek van Loar’n noar Hoolt’n. Of en touw bint ze an het zich onttrökk’n, duur het kale struukgewas. Ie zeet ze kômm’n, een paar schamele klèèdwaag’ns, met drei beesjes der achter. In alle vrogte bint ze vertrökk’n van de ôôle stèè, oppoo, vaa en moo en de vèèr wichter. Huulend en bibberend van de keulte hebt ze het vertrouwde achter zich eloat’n, in de hoppe op een better lèèm’n, veer weg in het Oaveriesselse. Opa hebt ze achter mönn’n lôat’n op ‘n karkhof. Hij hef zien hèèle lèèm’n krom elèèg’n um het spulleke biej mekaar te hôôld’n. Het môg neet zô wèèr. Van stikstof hadd’n ze nog nôôit eheurt. Sint Peter 22 februari, het is de dag det de boer’n de pach mônn’n betaal’n an het kasteel. Kôn ie det neet duur daalende prieze, slechte opbrengst of domme pech, dan môs ie oen huus uut, op zeuk noar plaats’n woet de pach lèèger was en ’n armood vaake nog grötter. Zie gung’n neet uut weelde. Gelukkig wörd’n de tied’n better en zag ie zo’n tachtig joar later, de schorssteen’n van die kleine en gröttere boer’nhuuskes rôôk’n. Toch zôl het rap ààns word’n. Opvolgers op die kötterboerderiejkes zoch’n, nôôdgedwung’n, eur heil in de febriek’n, woet völle meer te verdeen’n völ. Het boer’nvolk trök noar de stad, de mechanisatie zett’n duur. De bedriem’n wörd’n als mà grötter, um toch mar inkômm’n te hebb’n. De schilderachtige boer’nhuuskes wörd’n oaver enömm’n duur börgers diet een paar cent oaverhadd’n. Niks mis met, mà de boer’nstàànd gung hèinigan in rôôk op. Noe, in 2020 zeej’ oaveral môôie boer’n behuuzing’n, met hier en doar nog nen echt’n boer. Als mà grötter en grötter, an e moedigt duur de oaverheid en nog altied möt ze vecht’n vuur eur bestoan. Noe meugt ze neet meer grötter word’n. Het grôôte tèuverwoord is stikstof. Met geeld wordt de boer’n, diet vaake het mèuste wont, uut ekoch. Vuur de rest geet de economie vedan en doarmet, het verslôônz’n van ôônzen aardbol. Ie wilt ’t neet zeen, ie doot de gerdien’n dichte, mà het zal neet help’n. Met Sint Peter bint er wier ne hôôp boer’n estopt.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.