Machtig môôi det het duur kon goan. Machtig môôi det alles good verleup’n is. Het glas was meer dan half vol. Netuurlijk wörd’n de beparking’n wal eveult. Better een half ei as ne leuig’n dop. Wiej môcht’n eindelijk wier. Zundagmiddag, ôônderweg noar de feestwèire oaverdèènk ie, det het toch wal ààns is as ààndere joar’n, mà ja vuurig joar hèèmoa niks. Loaw we mar is kiek’n hoet de stemming is. Zô parkèèr ie de fietse netjes op àànderhalven meter. Met de coronapas in de anslag kôm ie zôônder meuite vanuut den àànderhalven meter in de normale wereld. Man an vrouwe stoat ze neuist mekaar vuur het podium te stààmp’n. Vanuut de veert’n zeej’ de lange blôônde lokk’n van Ruben Kroepin. Hij is an het “Zwemm’n in baccardi-lemon”. De hèèle gemeente zingt en zwemt met ‘m met en dôômpelt zich ôônder in de rôôndvleegende bekers met bier, diet met liters teglieke de lôch in goat. Zô wel de muzikàànt’n as de bezeukers geniet met volle teug’n. De opstelling is hèèl ààns as ààndere joar’n. Zèum honderd vieftig man op zo’n grôôt plein, ie vindt ze näuwelijks trugge. De organisatie is tevrèine. Netuurlijk, ôk zie mist een stuk van de sfeer van ààndere joar’n, met op dôônderdag, het feesje vuur de allerjungst’n. Het bedriem’nborreluurtje met de gezamelijke moaltied op vriejdag, de zoaterdagmiddag, met de zangkoor’n vuur de euldere generatie. De kinder, diet in ne lange riege stoat te wacht’n vuur de drèèimölle en de kop van jut. De zundagmiddag is disse kèèr echt het domein van de jongste generaties. Opvallend genog gen oolders en grotoolders met jonge kinder. De kleintjes tut en met twaalme môch’n der neet in. Al met al hebt er toch ne hôôp Hoolter könn’n geniet’n van de Kèunefeest’n. Fienpreuvers bedàànkt en noe köj’ vedan met de carnaval. Het mag wier, de elfde van de elfde, biej de Poppe. Het geet duur, doar is witt’n rôôk. Prins Wokkie Vlokkie krig nen opvolger. Neet allèène in Amerika meugt ze wier optrèèd’n, ôk op ’n Smidsbeeld geet het wier lös. Zundag, 18 september, kump de zanggroep Notes noar ’n Smidsbeelt. Van vèère tut zèume geet het van dik hout zagende planken. Zörgt er vuur dàj’ op tied bint, want vuur dàj’ der arg in hebt zit al die terrass’n stààmpend vol. Het lik ter zô gangswieze op daw we de pandemie vuurgood achter ôôns loat en det het lèèm’n zien’n gewoon’n gàànk wier nèimp.
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.