• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Karsfees, schnèè en duustre daage.

Karsfees, schnèè en duustre daage, bloazend, wier een joar vuurbiej.
Kôôle wind, strak duur de bèume, ‘t is net, as of ze buugt vuur miej.
In de veert’n drif ne buizerd, zeukend oaver ’t kaale làànd.
Hij heurt de lange hôôge toon’, begrippe ôk het grôôts verbaand?

’T verbàànd met lèu, diet uut de tied bint en woej’ net biej stille stoat.
Hèèl èèm’n mà, dan zeej’den vôôgel en oe gedach’n veerder goat.
In de daag’n zô vlak vuur karsfees, bekrup oe àmoal det geveul.
Woer is toch de tied e blèèm’n, al die mèèns’n woe’k zô van heul.

Karsfees, schnèè en duustre daage, nog èèm’n, dan is ’t wier niejoar.
Ne wekke tied um biej te kômm’n en dan, vol gas, wier veerder goan.
In disse daag’n van bezinning, as het lèèm’n stille steet.
Möj’ is hèèl good um oe hen kiek’n, vaake zeej’ het môôie neet.

Midwinterhoorns bint wier te heur’n, kôôld en zuuver is de klàànk.
’T ôôle joar löp op zien èine, bosschôppers tèèg’n wil en dàànk.
Èèm’n de narigheid vergett’n, gen geëmmer, gen gemier.
Èèm’n röste, det möt könn’n, wiej zeet ‘t oop’n joar wà wier.

Karsfees, schnèè en duustre daage, karsoamd, pannekooke bakk’n.
Ie hebt oe dikke op e gett’n, zôdaj’ ôônderuut könt zakk’n.
De gedach’n vleegt terugge, bussenscheeten met carbid.
Hôônnekörke, blauwen kruutdamp, uutkiek’n vuur het buss’nlid.

Kinderzeute, ’t èèrste biertje, völs te völle, neet zô klook.
Op huus an as ne zeeke katte, slapper as ne wasseldook.
Vuur miej ligge, ôônze katte, miene gedach’n kèènt te neet.
Niks hef e te prakkezèèr’n, kèènt gen armood of vedreet.

Karsfees, schnèè en duustre daage, schreeuw’n um lech, midwinterhoorn.
’T is Karsoamd, ne heldre sterre, het Christuskind is ôôns geboor’n.
Het lig stille in ne vôôrbak, duur de Va an ôôns e gèèm’n.
Vuur de schèuld van disse wereld, zô ’t in’ biebel steet e schrèèm’n.

Karsfees, schnèè en duuster daage, lekker ett’n, de warmte thuus.
Ôk al loaj’ de zörgen achter, ieder huuske heult zien kruus.
Met mekaa möw we de boch duur, nee, gen mèènse louw we stoa.
Àmoal hèèle fijne karsdaag’n en völle geluk in ’t nieje joar.

De Vèèrkàànte Viefkop.
 

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.