• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Jagers

5
GEDEELD

Het breg verhaal’n noar boam’n van joar’n trugge. Wiej wadd’n der ne wekke tuss’nuut in het môôie làànd van Valk’nburg. Met zien vèèr’n leupe wiej achterlangs noar de Julianatoor’n. Ie wèèt vaste wà, den toor’n woej’ ôk met det kabelbaantje könt kômm’n. Uutröstend van den langen voottoch zat e wiej op het oavervolle terras te geniet’n. De keerls een biertje en de vroole een köpke koffie. Op de vroage van de ober of ze der nog wat biej te ett’n wolll’n hemm’n klunk oaver het hèèle terras, vol oavertuuging “Geef mij maar een vlaamse gaai.” Natuurlijk wörd’n der bedoeld, ne Limburgse vlaai. Iedereene lèè dubbel van het lach’n. Dit verhaal wörd’n later vaake biej viziet’n en verjeuirdaag’n noar vuur’n ehaalt. Zô kwam het ôk biej de buur’n en doar zatt’n een paar fanatieke jagers tuss’n. Een zetje later, net noa de verjeuirdag van mooders, wörd’n der s‘oamds an ebelt. De duure ging lös, mà doar was gen mèènse te zeen. Wà lag ter op de duurmatte een môôi ingepakt kedootje, met doarop, “Van harte gefilstèèrt. De gezamelijke jagers” In plaatse van lekkere Limburgse vlaai krèèg ze eindelijk de duur eur bestelde vlaamse gaai. Jagers, ie zagg’n ze oaver ’t Brook hen goan. De geschött’n haaz’n en kniene leer’n achter in de mestkoare en zelf zatt’n ze te slurp’n van de arwt’nsoep met rôôkworst. Wiej môcht’n nog neet met driem’n, wiej wadd’n nog mà opschötteling’n. Later zag ie ze zoaterdags trugge kômm’nvan ’n Barg, um een ofzakkertje te nemm’n. Keerls as Bôlinks Bets, Bernhard Tukkers en Fritz Russ proost’n met eur gast’n, op het succes van de driefjacht. De kastelein had in die tied ne tombola, ne lotterieje zôônder niet’n, duur middel van ne prikplàànke. De jagers kocht’n alle lott’n op en zo stun noar een half uur, het hèèle café vol met prieze. Àmoa good te passe en gen mèinse met leuige hàànne noar huus. Jagers, zie kwamm’n vlak biej miej langs ‘t huus. ’N èineke veerder hadd’n ze zich verdekt op esteld. In de veert’n zag ie de drievers ankomm’n. In één kèèr kwam der nen haaz’n pal langs miej hen, rech op de jagers an. Vol enthousiasme schreeuwd’n ie “tirol”. De geweer’n en de drievers, alles kek de lôch in en diss’n haaz’n slipp’n der môôi tuss’nduur. Môôie verhaal’n, zo heur’n ik in december ôôit den jachtheurn, vuur het begin van ne drift, woerop der een tèèg’ngeluud kwam van ne midwinterhoorn. Mar ondàànks disse vetuut’n en gekkighèid bint wiej nog altied de beste kammereui. Jagers, een môôi slag volk.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.