• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Ik zag ‘m biej ’n viskroam

0
GEDEELD

Hèèl toevallig. Ik had biej ’t tachtigen ne brief van Hannes e wunn’ en doarduur vis verleuirne. Ik heur’n de visboer zegg’n, “Meneer oene vis lig à kloar.” Toen ‘k de stemme van meneer heur’n, wis ik het drek, mien’ ôôld’n leraar van handenarbeid, algebra en meetkunde. Hij stun met ne dôônkern bril op, röstig as altied, an de stoatoafel, te wach’n op ziene buurte. Hij was hèèmoal neet zô völle verààndert. Nog altied den blik van nen ech’n schoolmèister. Nog altied ne keerl woej’ ontzag vuur deent te hemm’n. Vanof de lèègere schoole kenn’ wiej ‘m à. De èèrste less’n krèège wiej van ‘m op de ulo-schoole, in ’t ôôle gimmestieklokaal. Ziene wiesheid heffe miej neet biej könn’n breng’n. Det lèè duudelijk an miejzelf. Wà heffe ôôns onvergettelijke dinge met e gèèm’n vuur ôôns veerdere lèèm’n. De grôôte man achter de Ulo revues uut de joar’n vieftig en zestig. Met de revue “Kolder elf” heffe misschien wà nen anzet e gèèm’n tut de latere uutvoering’n van verschillende vereniging’n in Hoolt’n en umgèèving. Hij leut ôôns heult’n spöllegoodtreintjes maak’n vuur arme bleute in veere làànd’n. Ne locomotief van het bèumste stuk van’ bezzemstel’n. Hij leer’n ôôns ôk hoet ne hààndtèèkening in mekaa zat. Het klèine betje wiesheid, loawe zegg’n logisch dèènk’n, dè ‘k biej ‘m heb op e doane, is miej altied biej e blèèm’n. Met de typeles wà ‘k ter uut e stuurt en det was reed’n vuur de mèister, um miej ôk neet touw te loat’n biej ziene algebra- en meetkundeles. Het dèirde uur was een vriej uur en noa de pauze twei uur les van mèister Wittemans. Ôk ne bezundern keerl, dent oe mà zô neet touw kon loat’n. Doarumme bin ‘k mà drek noar ‘m hen e goane um te vroag’n of ik ter biej ‘m wal in môch, umdè ‘k ààns wal noar huus kon goan. Noa een duudelijk gesprek met mèister Hiddink, het Hoofd van de schoole môch ik de less’n wier volg’n. Een àànder vuurval wat miej is biej e blèèm’n, is de conversatie van ik wèèt neet meer hoe lange oaver de reed’n woerumme ôk te laate op schoole kwamme. Noe möj wèèt’n, daw we op nog gen dreihonderd meter ofstàànd van de schoole wônn’. At de belle gung, nam ie ne vlôg van huus of en dan kôj’nog net as één van de lest’n ansluut’n en precies op tied in de klasse weer. Netuurlijk môs det een kèèr mis goan. Hij vreug woerumme ôk te laate wasse, mar ik kon ‘m der gen antwoord op gèèm’n. Ik wus ’t neet. Hij vreug, ok ôk te laate van huus of was goane. Mien antwoord was, op dezelfde tied as ààns. Wiej bint ter neet uut e kömm’n. Die gedach’n spöll’n miej duur ’t hèufd. De woord’n van de visboer “Drei zoer’n en een porsje kibbeling”, brach’n miej trugge noar ’n dag van vandaage, meer dan vieftig joar later. Meneer Groenewoudt nen onvergettelijken mèister, wis en waarachtig.

De Vèèrkàànte Viefkop.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.