De èèrste wasserieje

Tsjonge, jonge, jonge, wat heiw w’t tèèngswoorig toch onmeunig makkelijk. Achtelôôs gôôi ie de smeerige underbokse in de wasbak. Èèm’n later zeej’ den bak zien’n gàànk maak’n noar de wasmechiene en vief minuut’n later is det apperaat vuur an ‘t wark. At het hèèle programma noar een uur is of ewarkt, kump alles der drèuge en al wier uut. Één dinge èèm’n neet vergett’n, het is wà mooder de vrouwe diet dit karweitje vuur zien rekkening nemt. Ik begriepe det inmiddels ôk de keerls meer en meer wordt in ezet vuur dit schôône wark. Hoe ààns was det in ôônze kinderjoar’n. “Jonge haalt miej èèm’n ne bôs hoolt van de riezemiete”. Opoe had ’n kokkepot al op estokt, mà doar môs nog meer hoolt biej komm’n. Inmiddels gung het water uut de pôômpe met emmers teglieke in den geetiezern kettel. Het vèur bràànd’n helderop. De smerige wasse stun te dààmp’n in de kokkepot. Ôk het wasbord, um de die hèèle smeerige kleere een betje vuur te bewark’n, stun vuur het kokhuus. Met ne börssel wörd’n het zàànd en àànder ongemak uut de kleere ebörsseld. Uur’n later kwam de uutgekokte wasse uut den pot en dan môs alles uut e wrung’n word’n, vuurdet de overalls en mechesterse bokses an de wasliene gung’n. Viem’ntwintig meter veerderop had opoe de bleeke. Opa heul det kort met ’n zèis’n, zôdet de sloop’ns en lakens doar kônn’n bleek’n in de zunne. Het zäkske blauw was nog een völ gebruukt artikel um de wasse mà good wit te krieg’n. De èèrste wasmechien’n wadd’n ôk lange neet zo uutgebrèid as vandaage an ’n dag. Ne heult’n mechiene woet van die grôôte leppels in zatt’n. Die drèèid’n de wasse duur mekaa en dan gung alles an de wasliene. Waslien’n, meters làànk, langs de weg of vuur ’t huus. Alles gung der an. Ie kônn’n precies zeen wat er biej de verschillende gezinn’n an de hàànd was. De wichter nog in de luiers? Ho, gen weggôôideuke, mà onmettelijke lange rieg’n pisdeuke, um mà te zörg’n det de wichter wier ne drèug’n dook vuur krèèg’n. Gelukkig det die tied achter ôôns lig, mà dèènkt oe is in wat er àmoa gebuurd, àj’ is ne wekke gen elektrisch meer hebt. Oaverdrèèm’n? Kiekt mar is een paar uur vleeg’n van hier. Loaw we hopp’n det het neet zo veer kump, ààns kôj nog wal is bliej wèèr met den ôôld’n kokkepot en het hoolt van de riezemiete. Die èèrste wasse, de vroole wadd’n der altied mar akelig drôk met.