• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Ah, Oh Wee

1
GEDEELD

De leste tied is het onröstig ôônder miene lèèftiedsgenoot’n. Het vergriezingsvirus van nèèngtienzèum’nvèèrtig hef touw e sloane. Vanwekke krèèg ôk ik berich dè ‘k ôôld was e. De schrik sleug miej um het harte. Ah, Oh Wee. Noa dè ‘k alle pepier’n had in e vult, wus ik det ze miej op de rekk’ntoafels nog elf joar gaff’n. Ik dache, Ah, Oh Wee, loa ‘k anmaak’n en gauw ne gebakk’n vis noar binn’n wark’n, ààns kôm ik nog tied te kort. Ik heb der mà drek tweie nömm’n, ie könt nôôit wèèt’n. Gelukkig wörd’n ik ter röstig duur, kekke um miej hen en zagge det alles gewoon biej ’t ôôle was e blèèm’n. Doar leup’n lèu oaver de mark, diet miej nog wà twintig joar eulder lekk’n. Hèèl gauw hà ‘k de ôôle wiesheid wier trugge, doot mà hèinig an, ie möt oen tied toch uutlèèm’n. Zô is ’t, duur goan met oasem haal’n, hèinig an vedan. Toch kan ‘k miej nog herinnern det de ôôle lèu onmeunig bliej wadd’n met die Ah, Oh Wee. Ie hebt het dan oaver de tied det völle jonge lèu nog biej de ôôld’n inwônn’n. Toch wadd’n der lèu, diet det geeld neet woll’n hemm’n umdet ze der neet vuur e warkt hadd’n. Het was de tied det opoe, krom e greuit van ’t zwoare wark, in ’n hook zat, eerpel te schell’n en opa, at e nog kôn, op de delle was te vind’n, as stalstrèuier. In die tied wadd’n de posboodes de gelukkigen. Zie brach’n alle moand de AOW en dan wörd’n der ne bôrrel op e drunk’n. Mar ôk die posboodes bint à lange met pensioen. Tèèg’nswoorig kriej de Ah,Oh Wee automatisch op de rekkening. Ie könt er hôôg uut zelf nog ne bôrrel op drink’n at ’t wier binn’n is. Het geet àmoa vanzelf, al is ’t wà te hopp’n, dàj’ der zelf ôk nog een betje biej hebt e spoart. À j’t allèène van Ah, Oh Wee möt hemm’n löp ’t oe dunne duur de rimm’n. Het lèèm’n geet vedan en mien daagelijksen gàànk brach miej op herhalingsoefening’n in ’t nieje zeek’nhuus. Gelukkig is alles môôi verleup’n en det gif altied een good geveul, àj’ wier op huus an goat. Het möt nog à gek goan, àj’ in ’t zeek’nhuus gen Hoolter tèèg’n komt. Zô stun ik in één kèèr, an ’t berre biej Mies Baltus. Volgens zien zegg’n hat e vuur drei wekke trugge ne schedelbasis op e leup’n toen te met de fietse oaver de kop was e goane. Het is gen niejs wat drek de kràànte haalt. Gelukkig is e doar good duur hen e kömm’n, àllèène noe zit e in ’t zeek’nhuus te kiek’n met nen ontstökk’n hàànd. Mies hôôlt de mood er in net as de lèu van zèum’nvèèrtig. In ’t lèèm’n geet ’t, zô as ’t geet en het kump zô as ’t kump, de Ah, Oh Wee, wèèst er wies met, wis en waarachtig.

De Vèèrkàànte Viefkop.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.