• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Thuuslàànd

1
GEDEELD

Het blèèf miej biej toen we, noa ne gezelligen middag biej het Brookduo, op huus an gung’n. Môôie versjes uut de jonge joar’n van de Weuste en de Badmusse. Zie hebt geliek, ie hooft neet veer te zeuk’n, um geveulige môôie tekst’n te maak’n. Gek is, dàj’ vaake vuurbeeld’n hebt uut de tied dàj’ opgreuid’n in de bescharmde umgèèving van het ooldershuus. Ie goat trugge noar oen èèrste gedach’n. De melkvèurders diet noar de melkfebriek riedt. Èèm’n later heur ze wierkômm’n. De buss’n spölt een schel, blikk’n deuntje, van wiej bint leuig. Die eene kèèr det op hol geslaag’n peerd, det zien dôôd vun, umdet e zich te pletter leup tèèg’n het achterhuus van Jan Blaauw. De suldoat’n diet wier kwamm’n uut Indië. ’N ôôld’n schouwmaker Steun’nbarg, dent mill’n tuss’n de schoone zat met zien leer’n schot vuur. Naatje van Spier den’t oaver de achterduure an ’t kuiern was met de buurvrouwe. Zô gangswieze wörd’n oen wereldje en Hoolt’n grötter. De allerèèrste niejbouw op ’n Kol en ‘n Boschkààmp. Vanalles schöt er duur miej hen. Kalverjans met die fietse met det onmeunige grôôte zadel. Eppie van Til, dent biej opoe op de kökk’n zat en Hamman Koetsier dent zô jammerlijk an zien èinne is e kömm’n. Ie leert de buut’ngebied kenn’n. De Borkeld oaver, achter op de fietse biej vaa en moo. ‘N Beusebarg met die schilderachtige zààndweggetjes en hôôge wälle, woej’ vaake hèèl slech duur konn’n kômm’n. Het Hoolterbrook met ’n Darperdiek, woet oe de fietse uut mekaa rammeln en den’t oaver gung in zàànd, biej Kroon’nbarg langs. Slechte wèèg’n, peerdespoers, meer wadd’n het neet. Oaver de ôôle stationsstroate noar ’n Diekerhook, links, ôôonder de bèume, het Bôônte Peerd en rechts den dikk’n bôôm. Veerder langs de Mölle, dent um ôônderhoold schreeuw’n en de stèè woet ôôit kasteel Weggestapelen stun, op ’n Vaal’n Mas an. Uutgestrekt lig Splôo der biej, met in de veert’n ‘n Hoolterbarg, doar woet Piet Bos nog ääpe en pappegaai’n had. Langs ’n Canadeez’n karkhof, noar het Kolkje, trugge noar beneed’n um uuteindelijk biej Barg Jans langs, wier op de Borkeld uut te kômm’n. Doar in det stukske van die hèèle grôôte wereld, ôônder de dèènkbeeldige toorns van de Waard’nborch, hàj’ oen huuskômm’n. Op schoole, in Hoolt’n zelf, hàj’ der tweie, de Dorpsschoole en de Fiene schoole en de mèisters, wiej verget ze nôôit, mèister Brouwer en mèister Kroon. Zie vertell’n ôôns de verhaal’n oaver Krieger en de Kiete, diet wier kwamm’n uut ’n oorlog. Wiej höng’n biej eur an de lipp’n. In Markel was het neet ààns, doar hadd’n ze mèister Koldewijn. Het wadd’n echte mèisters, woer we völle van hebt e leert en woew we met ontzag an trugge dèènkt. Hoolt’n, det arme làànd, drei verzöpp’n en vèèr kèèr verbràànd. Làànd van ôônze oolders. Zô zal iedere generatie wier wat ààns metnemm’n op zien lèèm’nsweg noar de eeuwighèid. Gebuurteniss’n uut het Làànd van de oolders, doar woer we een good huuskomm’n hadd’n en hebt, ôôns thuuslàànd, wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.