• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Het weer slöt umme

1
GEDEELD

Nog èèm’n köw we geniet’n van het môôie noazommerweer. Het weerglas zakt en de vuurspelling, rèèg’n, wind en nog is rèèg’n. Van achter de kràànte, kiek ie noar de biejkluur’nde natuur met de vall’nde blaa. Niks möt meer, alles mag…. Een pötje mens erger je niet, achter de göll’nde kachel. Ne hôôp lawaai. Va löt het geword’n. Mà dan um zes uur, “Stille jongs, ik wil het niejs heur’n. Uut de krakende radio kump het tut ôôns. In Hongarije is opstàànd uut e brökk’n en de Russ’n hebt het neer e sloane. Bezörgde blikk’n kiekt oe an, gedach’n goat trugge. Het zal toch neet?! “Jonge haalt miej èèm’n de kràànte op van opa.” Ie wilt nog tèèg’nproat’n, mà het lekkere koekje wint ’t van het hôônneweer. De wind blös oe bienoa uut de sökk’n en ie bint bliej àj biej opoe in ’t kebofje stoat. Opa zit nog te lèèz’n en ie zet oe röstig op ’n stool, met een begerig ôôge op de koekjestromme. Lange hooj’ der neet op te wach’n en zit ie te sabbeln op een biskwietje. Dan kump opa achter de kràànte hen en schnit zich, met het scharpe slachtersmes, ne pille brôôd of, vuur de börste. “ Woj’ôk ne plakke?” Netuurlijk, vars roggebrood, met dikke botter en ne fôss’n suuker. Èèm’n biej opa op ’t knei. Vol ontzag kiek ie noar die grôôte roewe hàànne. Vuural den één’n vinger, dent hèèmoa krom steet. Doar is det scharpe mes ôôit uut e schött’n. Feilloos schnit het noe duur het varse roggebrôôd en binn’n de kortste kèèr’n heij’ die hèèle pille noar binn’n e warkt. Snel de kràànte achter ’n trui en vanuut het windstille kebofje wier op huus an. Op de wind wôj’met e drèèm’n en met een, woer bliej toch zô lange, gèèf ie de kràànte of. Mens erger je niet steet nog te wach’n, mà vuur daj’ der achter duukt, kump moo. “Jonge ie möt miej ôk nog èèm’n hoolt haal’n uut de schuure, ààns geet de kachel uut.” Tèèg’nsprekk’n hef wèinig zin, de wind booldert harder en harder, het dakraam kleppert en de roet’n rammelt in de sponning’n. Doar goaj’ met oe zaklechje, um nen arm vol hoolt te haal’n. Hoolt, waj’ ofgelôôp’n zommer nog hebt help’n klèum’n. Nat van wind en rèèg’n, gôôi ie het biej de kachel. Het vèur wördt op e stokt en het göll’n is in de hèèle kamer te heur’n. …Dan, in één kèèr, heur het geluud van het zes uur journaal en schrik ie wakker. Nederlàànd is uut de recessie, in één kèèr is alles wier good. Det haj’e dach. Het zal vuur völle lèu nog ne kôôl’n winter word’n. Ôk vuur ôôns? Het lig ter mar an, hoej’ het bekiekt. Àj’t vergeliekt met Syrië en al die bleute in Afrika, völt ’t nog wà met. Ik sloa de kràànte dichte met de gedachte daw we nog neet half wèèt, hoe good ow w’t hebt. Wis en waarachtig.

De Vèèrkàànte Viefkop.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.