• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Dweil’n en Fijl’n

2
GEDEELD

De tied van dweil’n steet vuur de duure en dan bedoel ik neet het dweil’n met de kraane lös. Det gebuurt zô te heur’n wal in Amsterdam. De autochtone jongern diet het betaal’n könt, trekt met de kinder weg uut de stad. Toch greuit het antal inwonners met tienduuzend per joar. De helfte duur netuurlijke anwas en de ààndere helfte duur immigratie. Amsterdam löp in ôôns Vaderlàànd, veer vuur de troep’n uut,. Àllèène nog mà strèèppiet’n. Gelukkig is ter in de rest van ’t làànd nog genog nuchter verstàànd en blif Zwarte Piet, zwart en zô heurt ‘t. Nen ààndern gast dent binn’nkort duur Hoolt’n dweilt, de nieje Prins Carnaval. Hij zal met zien gevolg, meerdere kèèr’n te zeen weer. Èèm’n as kennisgèèving, den roesterigen joarpoal op het rôôie plein is à half scheef edweilt. Wie det hef e doane? Doar steet gen naamkaartje biej. Ne grôôte dukke, ôônderin den machtigen môôi’n poal. Zôll’n ze doar vuur verzekerd weer? Veerder vriejdagoamd àmoal oppass’n, de Brààndheultjes könt oe zô mà vuur ’n auto hen dweil’n en kom ie ôk tèèg’n zun ne joarpoal tut stilstàànd. Zoaterdagoamd, lekker röstig in ‘t darp, want het jonge volk trekt noar het Bôônte Peerd, um de nieje dorstluchtige Hooghèid welkom te heet’n. Ne wekke later kump ter wier zun ne katholiek’n heiligen en könt de scheuntjes en de klumpkes word’n ezet. Het hèèle darp zal dan al wal in de Karssfeer weer. Zo dweile wiej november uut met het geluud van de hoornbloazers. Dweil’n, de mèèst’n van ôôns kent det wà, mà fijl’n? Het is een bienoa vergett’n woord. As jungske fijl’n ik vaake de vloere biej opoe. Ne grôôt’n emmer met schôôn water, wörd’n hèinig oaver de kökk’nvloere egôôit. Neet te völle en neet te hard want dan leup het ôônder de kaste en doar kôj’ met de fijle neet biejkômm’n. Biej de ààndere kaste môs èèrs de proemtabak van opa weg word’n ehaalt, want die môch neet nat word’n. De fijle gung de emmer in en wörd’n good uut e wrung’n, um vervolgens het water met de smerighèid wier op te fijl’n. Det wörd’n uut ewrung’n en zô worsseln ie de hèèle kökk’n duur. Ne kamer was ter neet, de kökk’n doar wörd’n alle daage elèèft en die môs schôône bliem’n. Umdet opoe neet meer zô good biej de grôônd kon kômm’n hè ‘k det wark vaake meug’n doon. Gelukkig haw we zelf in huus wà ne kamer met matt’n der in, mà ’n steen’n gàànk wörd’n ôk alle wekke met de fijle of e nömm’n. Makkelijk en schôôn wark was ‘t neet en à ‘k ter an trugge dèènke, stoa ‘k wier met die drekfijle in de hàànne. De angedrèugde zààndkorrels kraakt miej achter de neagels. Àj’t àmoa bekiekt is ter in ne tied van vieftig, zestig joar onmeunig völle veràànderd. Fijl’n het is neet meer van diss’n tied, mà dweil’n, det köw we, al is ’t vaake met de kraane lös, wis en waarachtig.

De Vèèrkàànte Viefkop.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.