• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

De weereld van vuurbiej.

1
GEDEELD

Zô of en touw woj’ der nog es an herinnerd en det is gen kruus. Biej Kieft’nbeelt rechsof. Op de bàànke zwaait Tullers Toos en Jan miej touw, à’k met ne nôôdgàànk die stèège indrèèie. An de rechter kàànte kik Dika van Dokterbeernd oaver de ächterduure noar de spöllende wichter. Een joar eerder is Toos Otter noar Hoolt’n e trökk’n. Vuurdaj’ der arg in hebt binj’ biej Hendrik van ’t Nös en zeej’ Kèès Merie, ôônder de hôôge eek’n, de leuige melkbusse wier noar de delle hen slepp’n. Zie bint à veer in de zèumtig, mà könt bèire nog good. Kèès Getjan, van de Klooke is nog uut nen ààndern tied. Neuis zien wark as dakdekker zag ie ‘m, vuur nen egge, euiz’n oaver zien kleine stukske làànd. Keerls onverwoesbaar, diet het zwoare wark van kindsbeen of hadd’n met e krèèg’n. Het gung àmoa röstig, mà wà steuirig vedan. Uutkiek’n vuur de knipgèeiter, zô kom ik vanuut de schaa van de grôôte bèume, in de volle zunne. Langs de riezemiete van Weeld’n Töns, linksan hôôl’n, èèm’n kiek’n of ter nog een biskwietje völt te krieg’n. Op ’n kààmp is Jehan van Wissink an ’t ploog’n, môôie rechte voor’n. Ééne teglieke. ’N hèèl’n godsgàànselijk’n middag is e der met gangs, vuur van kààmp, achter noar ’n Beelt van Boer Biet. Môôie rechte voor’n, ik môgge der geerne noar kiek’n. Ie mônn’n ‘m neet in de weg lôôp’n, want dan kwam e uut zien doon. Hij had zun makkelijk peerd. Opa leen’n ‘m vaake met hèui haal’n. Wat veul’n ie oe grôôt àj het peerd dan àllèène wier umme môch’n breng’n. Ín gedach’n stoaj’ wier op den ôôld’n kààmp. Beneed’n miej an de Loarnse weg is Ten Veelde zien Jan Alb met Ab an t melk’n en oaver de grintweg schuf opa net, met de melkbusse op de stange, op ’t Brook an. Hoast was ter neet, alles op uur en tied. Mà die tied is vervleuig’n. Ie zölt er neet völle van trugge vind’n. Ie könt nog rechtsof, doar biej de fietswinkel, mà de Tullers bint à lange vertrökk’n. De lèu bint bienoa àmoal uut de tied. Biej Jehan van Wissink köj’ neet veerder, àmoa wonning’n. Àllèène de hôoge eek’n zegt miej goei’ndag. À’k veerder wille zà ‘k oaver de Wilhelminastroate mönn’n. Toch nog ne bekèènd’n. ’N ôôld’n lindebôôm, vuur ’t huus van Dokterbeernd steet er nog. .’N hèèl’n kààmp is vol e bouwd. Biej het dier’npark zet ik miej op de bàànke. Jehan hef het ploog’n e doane. Hij is net wier op huus an. Ik zee het slepspoor van ’n ploog in het zwarte gruus van de stèège. Hèinigan wördt het vaager en smaller en net vuurbiej de hèuimiet’n slöt het of noar ziene boerderieje. Jehan en Dika begint te melk’n. ’N oamd völt. In de schemmer kump nog ne waag’n vol hèui duur de stèège schoem’n. Die tied is vervleuig’n, mà de môôie herinnering’n blieft oe altied biej, wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.