Zoaterdag geet ’t gebuur’n. Èèm’n trugge in de tied. Weg van de drôkte, de ei-foon en de ei-pad. Hèinig fiets ik de Willeminastroate op. Èèm’n kiek’n noar de nieje Haarschoole. Wàj’ der veerder ôk van vindt, het zut er wal uut as nen echte schoole. An de ààndere kàànte zeej’ ’n Diessenplas en het kleine boerderiejke. Pal an die stroate, tèèg’noaver de schoole, wonn’n tut an de joar’n zèumtig mien opoe en opa…. Èèm’n opniejs. Hèinig drèèj ik vuur Kieft’nbeelt, biej Tullers Jan, de stèège in. Toos Otter steet vuur de achterduure matt’n te klopp’n. Vanuut de veert’n heur ik, achter de hôôge hegge, de nog hèugere stemme van de jonge Mina. Zie zingt altied oaver ôônz’n leem’n Heer. De ôôle Mina zit vuur de duure, eerpel te schell’n. Tuss’n de grôôte eek’n en de Linnebèume biej Kèès Getjan, zee ‘k ’n opgoanden kààmp van Te Veele en de ôôle boerderiejkes van de Weeld’n. Kèès Merie haalt de leuige melkbusse op en kik miej duuster an. Roelf is net verhuusd en Weeld’n Töns häengk ‘n zich oaver de schoolder. Hij geet noar ‘t roggelàànd. Vuur de leste kèèr rie ‘k langs de riepe rogge noar ZommersDieks. De rogge häengk zwoar van de oar’n, half oaver de weg. Het wördt hôôge tied det ’t er of kump. De koor’nbloom’n en de leeuw’nbekjes stoat volop in bleui. Ne zwaluw zoch zien weg, rech vuur miej uut, lèège scheerend oaver de smalle stèège langs de rogge. Vanof de Zommer op huus an is het net ôj’ duur ne singel riedt van rogge en eek’nbèume. Doar achter heur ie het dagelijkse geluud van onmeunig völle kipp’n. Het is mà vieftig meter an dan bin ‘k in huus. Vaa zit op ’n hook zien’n zich te hamern. “Vanmiddag köj wal is èèm’n help’n oar’n gardern.” Ah kassa, vief cèènt van ieder’n bôs oar’n. De zunne brààndt er ôôndertuss’n bes op. Het is zwèèt’n doar op den ofgemèèiden akker. Opoe is drôk an ’t roggebind’n. Duur alle joar’n hen is ze met e greuit met de rogge. Gebèug’n dut ze eur zwoare wark. Ne zèèlt ôônder en dan tweie kris kras boam’n en met ne halm’n slag achteruut, is ter wier ne garf ebund’n. Opa hef ôôns an het wark e zat. Iedere kèèr zeg e daw nog neet genog oar’n hebt e gardert. Het nieje is ter rap of. Gelukkig doar kump mamma met koffie en vuur ôôns ranja. Gezellig zit de femilie biej mekaa’, tèèg een paar schoam’n an. Wiej dach’n det het nôôit ààns zôl word’n. In de veert’n kiek ie oaver de weid’ns van Diessenplas en de Geuird’n, noar ’n Hoolter toor’n. in. Hij slöt net vief kèèr. Het breg miej trugge noar vandaage. Oogstdag in het Beuk’nlaantje. Goat er nog is èèm’n hen um het geveul van vrogger, nog neet zô lange e lèène, wier te preum’n. Mien ei-pad trilt miej in de bokse. Zoaterdag, 29 juli, van half tweie tut half zesse. wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.
