Vuur miej hè ‘k ne hààndgeschrèèm’n brèèf van börgemèister Enklaar, van december 1947. Het gehèèl is neet zo makkelijk te lèèz’n, mà het völt miej op det e richt is an de femilies Vincent en Dijk. Met enige meuite lèèz’n ik det e verrast was duur ne taart’n dent e ekrèèg’n had, toen e trouwt was. Woerumme blèèf miej onduudelijk. Ik kon der miej niks van herinnern. Neet zo gek, àj’ nog mar een half joar bint. Toch blèèf den brèèf duur miene gedacht’n spook’n. Möj’ oe vuurstell’n det in zes’nvèèrtig, noa ’n oorlog, der keihard ewarkt wörd’n an an de geboortegolf. Völle huuze wadd’n kepot eschött’n, de wederopbouw gung neet zô snel as in disse tied. Alles môs met mankrach in word’n evult. Hèèl völle jonge lèu trökk’n, al dan neet nôôdgedwung’n, biej de ôôle lèu in. Biej ôônze femilie gung det neet, want opoe, toen viem’nvèèrtig had zelf nog zèum wichter an’n trog, toen ’t ze heur’n det de dochter, 19 joar oold, in verwachting was. Eur zörg’n wadd’n grôôt. Zie trök het zundagse klèèdje an en stapp’n noar de börgemèister um te vroag’n of hij een betje hulpe kon gèèm’n, biej het vind’n van ne wonning vuur de jonge lèu. De wonning kwam der. Doarbiej beloam’n zie de börgemèister ne taart’n, at hij zelf zol goan trouw’n. En det gebuur’n dus, een joar later, in 1947. De börgemèister zelf was het vuurval vergett’n. Hij schrif; “Ik stel het daarom op des te hooger prijs, dat U zich Uw belofte zeer indachtig zijt geweest” Hij gif een compliment vuur het feit det de eigenschap, een man een man, een woord een woord in ere wördt eheul’n. Hij geet veerder “Dit is een eigenschap, die in een tijd als deze, waarin zoo gemakkelijk veel wordt beloofd en weinig wordt volbracht, niet hoog genoeg kan worden gewaardeerd.”. Enklaar, hij môs is zeen hoe môôi of zien Hoolt’n is ewörd’n. Het dut miej dèènk’n an det ôôle mèènske, det biej miej kwam um te zegg’n, det het ne schààne was, det er nog genne stroate noar disse man is eneumt. Van 1945 tut 1979 was e ôônz’n börgemèister. Noe heiw we der een machtig môôi plein biej ekrèèg’n, zôl det neet de naam van disse man verdeen’n.? En proat miej noe àmoa neet van rèègeltjes, gewoon zörg’n det het vuur mekaa kump. As det gebuurt, goa ‘k net as mien opoe met ne taart’n noar de börgemèister.
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.
