Hallo Hoolter, wiej bint er wier. Aj’ der ne wekke of wat tuss’nuut bint e wes völt er genog te schriem’n. Wiej hebt boetedoening e doane in één of ààndere iesgrotte in Ôôst’nriek. Met de busse ’n barg op, 15 minuut’n steil noar boam’n lôôp’n, nog is met ne lifte nog steiler noar boam’n en wier 20 minuut’n pôkkeln tèèg’n den bult an. Boam’n an e kömm’n biej dartig groad’n hette, het hemd kliedernat op de rugge van ’t zwèèt. Gauw de winterse klèère an en dan met schnied’nde wind ’n barg in, van dartig groad’n noar een paar groad’n vörs. Een uur in de keulte, in ’n duuster, vèèrtienhonderd trapp’n op en of en dan die hèèle zelfde weg wierumme. Ôônderweg heiw we neet völle meer e zeene as ne bevrèur’n olifant en nen iesbeer. Noa ’n uur stunne wiej wier buut’n, biej dartig groad’n. Vuur miej leup een jôônk dèèrntje, met blôôte arme en blôôte beene. Zie gung der met een poesje in en kwam met nen iesbeer wier noar buut’n, zô kôôld. Vinj”t dan nog gek daj’ snip verköll’n wier op huus an goat? Één van miene lotgenoot’n, zeg mà Jan met de löchte hef ôôns de hèèle tied biej e schèèn’n met ziene carbidlààmpe. Hij was ôônz’n engelbewaarder uut Mariënheem, de vuurstad van Roalte. Éénmoa wier buut’n heiw we anzichkaart’n e koch en zagge wiej pas waw we àmoal e mist hadd’n. Mà ja, det kon ôk neet ààns àj’ de hèèle tied biej det trapp’n lôôp’n van armood wà noa beneed’n möt kiek’n um de beene neet te brekk’n. Veerder heiw we, ech woar, ne machtige môôie vakààntie e had. Wiej gung’n weg met rèèg’n, acht daag’n volop zunne en wiej kwamm’n wier met rèèg’n.
Jan met de löchte, doar môs ik an dèènk’n, toen ‘k lèèz’n det wethoolder Jan Leg’nbarg de rotzooi op hef loat’n ruum’n op het Schèèperspad. Miene kôômpelemèènt’n. Noe de rugge rech hôôld’n en ôôns neet de rekkening loat’n betaal’n. Ôk roadslid Gradus Kreijkes haal’n de kràànte. Het veuilt te begriep’n, det hij die angepaste wonning’n in Riess’n wil hemm’n. Mà Gradus, at ze der komt en det möt, dan en in Hoolt’n en in Riess’n. Het zal miej beniej’n woenneer of de Hoolter roadslèu de môônd ok is wier lös doot. Het zal tied word’n. Àj lèèst det de Ôôldheidkamer Hoolt’n advies hef uut e brach oaver stroatnaam’n op ’n Kol en det det advies neet oaver is e nömm’n. Naam’n diet de Hoolter lèu ansprekt. Naam’n diet ôk op het boer’nwark betrekking hadd’n. Wie bint in godsnaam die lèu diet bepaalt hoet die stroat’n goat heet’n? Hoolter roadslèu, woervuur biej e kèuz’n en woervuur heij’ ne môônd e krèèg’n. Wiej wordt nog iedere kèèr wier as een stel kleine wichter in ’n hook e zat. Vuur miej is ter nog altied mar één’n naam dent hôôge op miene verlanglieste steet, W.H Enklaar, börgemèister van Hoolt’n van 1945 tut 1979. Wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.
