Wat biw we vuurig joar e schrökk’n. Ôônze OAD falliet. Det kon toch nôôit, mà toch. Ondàànks alle narighèid is ter wier ne droad op e pakt. Netuurlijk, lange neet alle lèu bint wier an ’t wark, mà doar riedt wier OAD-buss’n. Ôônze OAD, zie vertrekt neet meer uut Hoolt’n en zie zit neet meer in Hoolt’n. Ôk de verzamelplaatse in Beek wörd’n neet meer gebruukt. Hèèl bescheid’n vertrökk’n ze vanuut Zeddam. Één kèèr ôônderweg, was ter niks veràànderd. Gewoon, net as ààndere joar’n, alle daag’n wisseln van plaatse. Gewoon, net as ààndere joar’n, ne vrèindelijk’n chauffeur. Dit kèèr op noar het Ôôstenriekse Karinthië. Wiej hebt het môôie weer met e nömm’n en op nen èènkeln dag noar, blèèf het môôi. Noa twei daage oaver de Duutse autobaan’n en duur de barg’n van Ôôst’nriek kwam wiej an de Milstatter See en vanof die tied, geniet’n van Ôôst’nriek. Oaver een smal weggetje rèè we noar de Weissensee op 900 meter hèugte. Noe kôw we pas good begriep’n woerumme ôj’ doar met twei meter schnèè neet könt vertrekk’n. Nee, zie wadd’n der neet meer an ’t schaats’n en ech drôk was ’t ter ôk neet. Wiej hebt good e markt det het weer in de barg’n hèèl snel umme kan sloan. Zô haw we in het Nockgebargte machtig môôi weer en kôj’ schnèèball’n gôôi’n in de zunne. ‘N ààndern dag kôw we, biej een waterig zunneke, nog minigolf’n. Een paar uur later wier noar boam’n, noar 2200 meter. Hoe hèuger ôw we kwamm’n, hoe harder of het begun te rèèg’n. Hèèmoal boam’n was ter niks te zeen. Dicht’n mis met twei meter schnèè. De terrass’n wadd’n of e slött’n. De spoor’n diet koning Winter had achter e loat’n, leut’n gebarst’n roet’n en uutgedrukte kezien’n zeen. Doar was niks te belèèm’n en wiej wadd’n bliej daw we wier noar beneed’n kônn’n. Het weer wörd’n alsmaar slechter en noar beneed’n met het treintje was toch altied nog een dik half uur. Ôônderweg krèèw we de volle loage, rèèg’n, hagel, natt’n schnèè en onweer. Beneed’n in t dal was het al neet völle better. De rèèg’n vol, met bäkke teglieke, uut de lôch. In de barg’n um ôôns hen gung het akelig te kèèr. Biej Heiligenblut op de Grossklöckner kôj neet veerder, zô völle schnèè was ter e völl’n.. Hèèmoa verrèèngt kwam e wiej biej ôôns hotel en doar heiw we der màr een paar e drunk’n op het natte weer. Vanuut Hollàànd heur’n wiej daw we met één’n dag slech weer neet te klaag’n hadd’n en dat ter in Hoolt’n de hèèle wekke völle water was e vall’n. Wiej hebt het slechte weer achter e loat’n en van het môôie köw we disse wekke met zien all’n geniet’n. Wiej hebt meug’n ervaar’n det ôônze OAD neet dôôd is, mà hèinig an opkrabbelt uut de puunhèupe van het faillissement. Aw we gezôônd blieft, reize wiej nog völle joar’n met, met ôônze OAD, Wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.
