• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Eindelijk wier an ’t wark

7
GEDEELD

Gelukkig, want de brôôdkrömmels begint akelig te jökk’n. De kappers meugt lös. Jammer genog, vuur de rest nog niks. Noh ja, broodkrömmeltjes. Loaw we hopp’n det het oaver drei wekke nog better geet met de ciefers. Natuurlijk drek ebelt en joawal heur, het antwoordapparaat. At e mà trugge belt, het wörd tied det den ôôld’n kapper wier an ’t wark geet. Hij krig noe eens zô völle hoar, vuur dezelfde pries. Zôl e nog korting gèèm’n? De gedacht’n vleegt trugge noar lange elèène, dà ‘k op de delle zatte. Vaa knipp’n miej met een slèè knipapparaat de dunne heuirkes van het hèufd. Iedere kèèr at e trugge trök, gung der ôk een fuske hoar met, wat nog vaste zat. Det kon neet langer en zô kwam ie vuur de èèrste kèèr biej de kapper op het hobbelpeerd. Ie wadd’n zô bange det e oe zeer zôl doon. Hij had tenslotte eenzelfde apparaat. Det völ met en ie maak’n al rap promotie noar het hôôge kindersteultje. Noa een joar of wat, hàj’ alle kopspiekerkes op de zitting wal etelt. Zô begun ne periode van meer dan viem’nzestig joar. Noa schooltied, één kèèr in de zôvölle tied noar de kapper. Het zat er altied barstens vol en ie mônn’n uur’n wacht’n. Het was in de tied, det scheer’n nog vuur gung. Neuist den kapper met den glàànzenden kaal’n kop, leup ter nen grôôten duusteren keerl, dent netjes de geknipte heure weg keer’n. “Spier de nekheure.” Ie wust’n det er wier ééne bienoa kloar was. Met het verstriek’n van de joar’n, wörd’n het als mà gezelliger biej de barbier. In één kèèr had e ne grôôt’n bos hoar en hààndeln e ôk in pruik’n. Mangs lek het wal of ter grôôte ruzie was tuss’n de klàànt’n en de kapper. Het was één grôôt toneelstuk, det op wörd’n evoert vuur den één’n buut’nstoander. Heufdschuddend gung den op huus an. De kapper, oen grôôte kammeroad. Ie kocht’n der oen èèrste scheerapparaat. Hij knipp’n oe de heure, vuurdàj’ in militaire dienst gung’n. Zô kaal wàj’ nog nôôit ewes. Hij zörgd’n der vuur dàj’ op oen trouwdag der netjes uutzagg’n en wrèèf oe ôônder de nèuze det het noe gebuurd was met de bokk’nsprong’n. Hij schminkt’n oe op as Sunterkloas, of as Napoleon in een toneelstuk. Het stökske wörd’n oaver e nömm’n duur zien zönne en naamgenoot. Het “Spier de nekheure”, klinkt à lange neet meer. De grôôte koppels wachtenden bint er neet meer. Alles geet noe op ofspraak. Doar geet de telefoon. “Met Drent Kappers, ie woll’n de heure der of hemm’n?” De ofspraak is e maakt, volgende wekke lôôp ie der wier teunbaar biej. Gelukkig, wis en waarachtig.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.