Gistern was ’t wier zô veer, de kleine jonge kwam ne dag op visite. Ja, det is van diss’n tied. Hij kump iedere wekke. De ôôlde lèu bint drôk an ’t wark um de wichter van ’n ààndern wat biej te breng’n en opa en opoe zörgt er vuur det eur eeg’n wichter, een betje ondèug’nde wördt biej e brach.. Nôh ja, wiej goat er neet ech ôônder gebukt en geniet iedere wekke volop van det keerltje. Het is onvuurstelbaar hoe rap of de ontwikkeling’n van zu’n männeke geet. ‘N één’n dag ligt ze in de weege en ’n ààndern dag heij’ ze stijl rechop neuist oe stoan in de wààndelwaag’n. Ja, de wààndelwaag’n uut de zèumtiger joar’n is vuur ’n dag e haalt en doar zit e in, as ne grootvorst. Opoe hef ‘m nog een völs te grôôt’n oavergooier an e doane, opdet het keerltje mà neet kôôld wördt. Zien moo môs ’t is zeen! Ie dèènkt trugge an de tied, daj’ zelf biej opa op schôôt zatt’n. In één kèèr heij’ die grôôte hàànde van opa wier vuur oe en dan vuural den één’n kromm’n vinger den te op e leup’n had biej het beeste slach’n. Wat veul’n ie oe gebörg’n biej ‘m op schôôt, achter de kaale toafel. Hij smeer’n oe ne schnie stoete met dikke botter en suuker. De stoete kwam warm van de bakker. De suuker en de botter smeult’n nog vuur daj’ het in de môônd hadd’n. In één kèèr woj’ uut oen’n dommel e haalt. De kleine jonge steet bienoa rechop in de wààndelwaag’n. Ie könt ‘m nog net biej de kladd’n griep’n. Het geet àmoa good. Zelf is e onbezörgd en kik noar alles wat er um ‘m hen gebuurt. Het geet àmoa zô snel, net as de tied, vuurdaj’ der arg in hebt möt e wier op huus an. Gen nôôd, männ’n zeuk e wiej ‘m op in het kinderdagverblief. Ja det is ôk van disse tied. Opa en oma dag, ik had er nog nôôit van e heurt, mà ja vuur alles is ter nen èèrste kèèr. Zie maakt wat met, die kleine potnött’n. Zô ligt ze in ’n boks van ne meter biej ne meter, biej de katte van opa en ne dag later kroept ze in ne boks van ach vèèrkàànte meter biej Katalpa. Meteen det e opoe zag, begun e te lach’n en èèm’n later zat e biej opa op schôôt in de riege met al die ààndere wichter. Àmoa glemm’nde gezichjes. Zie vermaak’n zich bes en wiej ôk. Twei komm’n koffie en een uur later kôw we wier op huus an. Nen ervaring en een verhaal rieker. Zie könt er bes weer biej die dèèrns. Mar aj’ op huus an goat besef ie toch mà al te good, daj’ möt geniet’n van det kleine spul. Vuur daj’ der arg in hebt goat ze allèène noar de Keunefeest’n en dan hebt ze oe neet meer nèurig, wis en waarachtig neet.
De Vèèrkàànte Viefkop.
