Brouwerieje

Netuurlijk, iedereene is wal een kèèr noar de Brouwerieje wes. Wat zeg ie, iele nog nôôit! Dan wördt het hôôge tied, daj’ der is een kèèr ééne bezeukt. Wèèj dan wà hoe völle soort’n bier of ter bint? Ôk neet, dan wèèj ech neet wàj àmoal e mist hebt. Wiej bint à lange an de tweede ronde begunn’n en ik kan oe vertell’n, het verveelt nôôit. ’N èèrst’n april vertrök e wiej met twei buskes richting Broabàànt en halverwèège zat e wiej al an de sjoelschiem’n met een blikske. Àj’ an de lijn wilt goan, köj’ doar better ’n ààndern dag met beginn’n. Wiej kwamm’n biej ne hèèle ôôle watermölle en den heiw we van ôônder tut boam’n bekekk’n. Det was nog à klimm’n e bloaz’n, mar àj’ mekaare helpt, kôm ie ne hèèl’n eine, zôônder de butte te brekk’n. Den beheerder hef ôôns zô völle verteld, doar was gen biejhôôld’n an. Hij preut sneller as det het rad van ziene watermölle rôônddrèèj’n. Van zun ne rondleiding kriej dörs en honger. Noh, doar hadd’n ze een good medicien vuur. Ne beste balle gehakt met een paar snie stoete, doar kôw we met vedan. Op noar de brouwerieje, hèèl gezellig. Mà zô ‘k à zèè, vuur ôôns de tweede ronde. Het breg miej trugge noar 1970. In Hoolt’n wadd’n der een stuk of wat jongern diet een joar eerder de carnaval hadd’n op e richt. Zie mônn’n op zeuk noar ne niej’n prins en den zôl zich bekèènd maak’n in de brouwerieje in Amsterdam. Wiej mônn’n van armood wà met. Het wörd’n ne lange reize, met onmeunig völle schik. Uuteindelijk in de brouwerieje wörd’n der e proost op de nieje prins. Wiej wörd’n der bedeend duur studèènt’n diet met volle blaad’n garstenat oaver de bàànk’n sprung’n. Het was ter nog lange gezellig. Jammer genog raak’n wiej ôônderweg een man of wat kwiet op de horecabeurs. De ééne helfte vund de ààndere helfte wier, umdet ze gewoon op het Hoolter geluud ofging’n. An ’t eine van ’n dag wadd’n der toch nog een paar spoorloos. Noar ’n uur wacht’n biw we mar op Hoolt’n an e rèèdne en doar blek det de vermist’n met ’n lest’n trein op huus an wadd’n e goane. Het was ne bezundern dag en noe, dikke vèèrtig joar later dèènk ie der wier an trugge. Ôk disse kèèr wörd’n het apart gezellig, neet zo laate as toen, mà bienoa waw we der wier ééne kwiet e wes. Gelukkig zat e in het ààndere buske. Die jongern uut 1970 gung’n met mekaar wier ne dag uut. Het is eur zô good bevöll’n, ’t oop’n joar goat ze wier. Dus àj’ volgend joar apartigheid zeet, neet schrikk’n, de èèrste wekke van april geet de Senaat van de Fienpreuvers op pad. Doar wiej’ toch biej wèè. Oh ja en wat die sôôrt’n bier betreft, doar bint er mà tweie en wiej hebt er mar ééne drunk’n, pils, wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.