Op dinsdag 3 mei 2022 is er een speciale ceremonie gepland op de Canadese Begraafplaats in Holten waarin de Canadese bevrijders Art Boon en Jim Parks (97 jaar) centraal staan. Zij zullen hun omgekomen kameraden en alle anderen eren die hun laatste rustplaats op Holten hebben. De veteranen en hun gezinnen houden rond 11.30 uur een bijeenkomst waarin gedichten worden voorgedragen, een krans wordt gelegd en het Nederlandse en het Canadese volkslied worden gespeeld. Ook worden bloemen bij diverse graven gelegd. Belangstellenden zijn uiteraard welkom om hierbij aanwezig te zijn.
Art Boon van het Perth Regiment en Jim Parks van het Royal Winnipeg Rifles Regiment, kwamen in 1944 via de stranden van Normandië, België en het oosten van Nederland in Friesland terecht. ‘Dat is waar we de hele winter van ’44 en ’45 bleven. Het was een zware winter. Kinderen leden honger.
Sommigen hadden van de komst van de bevrijders gedroomd, erop gewacht. We werden als helden onthaald. Mensen waren aan het zingen, lachen en huilen tegelijkertijd. Het was alsof de emoties die vijf jaar lang waren onderdrukt, er eindelijk uit mochten. Het was een heerlijk gevoel’, vertellen ze.
De veteranen zijn ook in 2015 en 2018 in Friesland geweest om de herdenkingen en vieringen rond 4 en 5 mei mee te maken, als onderdeel van een gezelschap van 18 Canadese veteranen die Friesland hebben bevrijd. Beide mannen zijn inmiddels 97 jaar oud en kunnen als enigen van de groep de reis naar Nederland nog maken. Zij worden vergezeld door 15 familieleden.
De ceremonie wordt georganiseerd door Stichting Canadian Liberators Friesland. Koos Pot, secretaris van deze stichting: ‘Dit zal echt de laatste keer zijn dat wij de Canadese bevrijders kunnen verwelkomen in Friesland en ze mee kunnen nemen naar Holten. Als jonge jongens zijn zij destijds naar Europa gekomen, niet wetende of ze ooit weer thuis zouden komen. Ze verdienen het om voor de laatste keer als helden te worden ontvangen. We hopen dat er veel publiek zal zijn op de Canadese Begraafplaats om Art Boon en Jim Parks een warme groet te brengen en om samen met hen hun gevallen kameraden te herdenken’.
