’t Is zo stil in het bos, als de herfst komt
Geen geritsel, terwijl niemand spreekt
En de zon schijnt zo vreemd door de bomen
Van de wind merk je niets, hij ontbreekt
Geen gegons, geen gebrom, geen geratel, geen gezang, nu de zomer verbleekt
’t Is zo stil in het bos als de herfst komt en het zachtste gerucht nog verstomt…
’t Is zo stil in het bos als de herfst komt
Late hei bloeit nog schoon langs het pad
’t Groene mos staart zo rustig tevreden
Daar het juist zijn ontbijt had gehad
Van de dennen kigen kegels te wachten, op het doel, dat de Heer met hen had
’t Is zo stil in het bos als de herfst komt en het zachtste gerucht nog verstomt…