Zie de golfjes van de schipbeek
strelen langs het groene gras
Van de oevers bij de Wippert
daar waar eens de zwemplek was
Hoe zacht gleed de zwemmer
door ’t midden der beek
’t Was of er de wereld
zo zorgeloos leek
Door ’t heerlijke water
was ’t scheiden wel zwaar
O beek bij de Wippert
hoe mooi lig je daar!
In de golfjes van de Schipbeek
was ’t gezellig na de dag
Als men in de avondkoelte
veel bekenden zwemmen zag
Hoe vredig zijn d’oevers
met planten begroeid
Ze spieg’len in het water
waar jeugd niet meer stoeit
De land’lijke stilte
maakt ’t scheiden wel zwaar
O beek bij de Wippert
hoe mooi lig je daar!