Het lied van Golida

Zie je nergens hoop voor je verdere leven
Zink dan toch niet weg, maar sta op en denk even
Aan het oudershuis, hoever weg het ook staat
Je werd daar door liefde beschermt tegen kwaad
’t Ouderlijk huis, ’t ouderlijk huis
Is altijd een toevlucht bij leed en kruis

Wat je daar eens vond in de jeugd van je leven
Gooi dat toch niet weg, houd het vast, bedenk even
Dat de levenswijsheid van ’t voorgeslacht
Voor je vaak een bron is met Godd’lijke kracht
’t Ouderlijk huis, ’t ouderlijk huis
Is altijd een toevlucht bij leed en kruis