HOLTEN/RIJSSEN – Veel gemeentes moeten in deze krappe tijd de tering naar de nering zetten, Rijssen-Holten niet uitgezonderd.
Zinloze bestedingen moeten zo spoedig mogelijk worden gestopt, om zinvolle taken te kunnen blijven doen.
Neem bijvoorbeeld de hoge kosten die met de bestrijding van permanente bewoning van “recreatiewoningen” gemoeid zijn, b.v. op de Borkeld. Die bestrijding duurt al bijna 17 jaar en heeft letterlijk niets bereikt. Een korte geschiedenis.
Het probleem is al ontstaan in de naoorlogse jaren van woningtekorten. Toen werd toegestaan dat op De Borkeld permanente woningen werden gebouwd. Starters, die dit zagen gebeuren vonden het een prachtig alternatief om te beginnen op de woningmarkt. Voor ouderen is het zeer aantrekkelijk wonen. Veelal alles gelijkvloers, waardoor men langer op zich zelf kan blijven wonen en dus minder snel afhankelijk is van zorg.
In de latere bestemmingsplannen voor o.a. De Borkeld is aangegeven welke woningen een woonbestemming hebben en welke een recreatieve. In het geval van permanente bewoning van een recreatiewoning treedt de gemeente handhavend op. Men heeft naar verluid 20 tot 30 zaken lopen van vooraanschrijvingen tot bezwarenprocedures. De kosten voor de gemeente bedragen per zaak ca. € 25.000,– wanneer een aangeschrevene de zaak uitprocedeert tot de Raad van State. En het gaat over naar schatting honderden gevallen. Reken de kosten maar uit plus de nodige loonkosten van de betreffende ambtenaren. De gemeente trekt zelf de conclusie in haar eigen beleidsplan, ‘De Handhaving op Orde’ waarin letterlijk staat: “Het is als water naar de zee dragen”.
De VVD is voor consequent handhaven van regels, op welk terrein dan ook. Maar het moeten dan wel zinvolle en handhaafbare regels zijn. Iedereen kent de echte werkelijkheid op de Borkeld en weet dat handhaven nooit het gewenste resultaat oplevert. Het is inderdaad water naar zee dragen voor de nodige tonnen per jaar. Er zijn waarachtig wel nuttiger bestedingen voor de gemeente te bedenken!
En dan de bijverschijnselen. Bespioneren met camera’s vanuit belendende tuinen, controle van brievenbussen, afvalbakken, belasting- en autogegevens. Niet van deze tijd vinden wij. Er zijn al recreanten (echte) die daarom nooit meer op de Borkeld terugkomen. Een gemeente met fatsoen in haar vaandel zou dit moeten afwijzen.
Volgens Jan Kevelam, voorzitter VVD fractie gemeenteraad is er best een oplossing. Verruim in het bestemmingsplan de gebruiksmogelijkheden voor losse woningen als op de Borkeld. De gemeente krijgt ineens meer officiële inwoners en dus meer geld uit het gemeentefonds. De WOZ zal stijgen, waardoor nog meer gemeentelijke inkomsten. En de achterbakse spionage kan weg, met de overige beheerskosten. De bewoners kunnen dan hun woning naar believen gebruiken voor permanente bewoning of als recreatiewoning. En de gemeente heeft veel geld over voor nuttiger zaken!
