Ôfgelôôp’n wekk’n bint de lintjes uut e reikt. Vuuropgesteld, zie bint vaste àmoa dubbel en dwars verdeend. Toch völt het miej op det het vaake lèu bint diet vuur de karke of vuur ne oranjecommissie actief bint. Det köj’ die instanties neet kwoalijk nemm’n, zie nemt de meuite um ieder joar wier lèu vuur te drèèg’n. Doar zôl iedereene een vuurbeeld an mönn’n nemm’n. Ie zölt zeen det er ôônder ôôns ne mach volk is diet à joar’n vuur ’n àànder kloar stoat um vuur lèu, dit of det te doon. De ofgelôôp’n tied wörd’n wiej zelf met ’n nèuze op de feit’n e drukt. Èèm’n bèume sneui’n op ’n wàànkel träpke en boem, ellebôôg’n an gruuzelemèènt’n. Och, het is altied good e goane, heurj’ zegg’n. Zô is ’t ôk, het geet good, zô lange as ’t good geet. Toch zôw we met zien all’n völle vuurzichtiger mönn’n weer. Wiej mônn’n met het hèèle circus op Dèimter an. Het zag ter neet good uut, drei kèèr operèèrt, alles ontstökk’n en met het hèèle spul noar Amsterdam. Ne man àllèène en de vrouwe mag de wasse opknapp’n en alles wat nèurig is um de zaak good te loat’n verlôôp’n. Zie dut het, net as zôvölle ààndern, met leefde en het is te hopp’n det het, oaver een paar moand wier achter de rugge is. Vuurlôôpig nog in Amsterdam, viefhôôge, met uutzich, juust ja, op de Amsterdam Arena. Det mag dan vuur sommige Hoolter het hèugst bereikbare weer, doar bint er nen hôôp, diet doar ààns oaver dèènkt. Gelukkig heult de man hèèmoa neet van voetbal, mar ik kan miej vuurstell’n det John de Wolf van Feyenoord, der hèèmoa zeek van wördt. Binn’nkort geet e wier op Dèimter an, mà de mààntelzörg geet gewoon duur. Het is neet ààns. Vuur ààndern duurt het joar noa joar en det wördt met alle verààndering’n in de zorg, allèène mà meer. Hoe möt det àmoa nog goan as det per gemeente bekekk’n wordt? Ik kan miej vuurstell’n det de lèu der as ne barg tèèng’n op zeet. Zelfs gemeentes wèèt nog neet , woet ze det precies an möt pakk’n. Ie möt er vuur duur hemm’n e leert um te wèèt’n woet het in mekaa zit. Ôôndertuss’n warkt de mààntelzörgers vedan, op de achtergrôônd. Bienoa gen mèinse hef in de gaat’n wat duur disse leu wördt e doane. Joar in joar uut. Zô of en touw krig ter ééne een lintje. Doar möw we met zien all’n völle aktiever in word’n. De mààntelzörgers, of lèu diet good wark doot, op wat vun gebied dan ôk, zie möt in de schijnwerpers kômm’n. De börgemèister möt, biej wieze van sprekk’n, lamme hààne krieg’n van het uutreik’n van lintjes. Nee, det ôk neet, mà met zien all’n màj’ bes een kèèr um oe hen kiek’n, ôj’ äns in de buurte der eene hebt, diet det lintje dubbel en dwars verdeend hef. Doot het noe, want ie möt er vrog biej weer, wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.
