Coelodonta Antiquitatis

Coelodonta zwierf op de toendra.
De sneeuw-jacht striemde zijn ruige vacht
Coelodonta zocht lang naar voedsel
Honger beroofde hem zijn laatste levenskracht

Refrein
Coelodonta, Coelodonta, Coelodonta Antiquitatis
Coelodonta, Coelodonta, Coelodonta Antiquitatis Coelodonta

Coelodonta ging eind’lijk liggen
op ’t grote sneuuwveld boven de stroom
Coelodonta sloot toen zijn ogen
en zag zijn vrienden
naderen in schone droom

Refrein

Bison Priscus hief nu zijn kop op
En knikte Coelodonta toe
Eguus Caballus vroeg melijdend
Mijn Coelodonta
Waarom ben jij toch zo moe

Refrein

Cervus Elaphus schreed langzaam nader
Was van edel en oud geslacht
Coelodonta zag daarna niets meer
Hij had zijn levensloop
Op aarde thans volbracht

Refrrein

In het voorjaar kwam ’t grijze spoelzand
En dekte Coelodonta toe
Duizenden en duizend jaren
Want Coelodonta’s oude lichaam was zo moe

Refrein