• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Slaatje, Slaatje, spinazie

1
GEDEELD

Zundag leup de buurte te wààndeln ôônder Harfs’n. Zèum kilometer duur de buskes, met ôônderweg, de rest’n van een V-één installatie, een ôônderduukersgraf en ne stuwwal, ne vuurlôôper van ‘n Hoolterbarg. Wie heul’n halverwèège stille biej Zoetbrood. Ne Hoolter jonge, dent de leefde van zien lèèm’n is evolgd noar het Harfsense. Zie wadd’n der zelf neet, mà wiej kônn’n röstig gebruuk maak’n van de toafels en steule, vuur een kumke koffie. Zô kwam ik van Zoetbrood op Slaatje. Twei grôôte lange keerls, greunteboer’n uut Twello. Zie kwamm’n alle wekke met ne vrachtwaag’n vol greunte noar Hoolt’n. Van de veert’n toet’n ze à, um de vroole te loat’n heur’n, det ze der an kwamm’n. Wiej wadd’n vaake in de buurte, want doar völ nog wal is nen appel te biets’n. “Slaatje, slaatje, spinazie.” heur’n ie ze schreeuw’n en het vrouwvolk koppeln noar het mennegat, tuss’n Ekkelkààmp en Van Omm’n. Het leste niejs wörd’n uut e wisselt en noa een half uur gung de vroole met eerpel of een kröpke sloat, op huus an. Zie bint vôt uut het stroatbeeld, de greunteboer’n, mar ôk de greuntewinkels. Tèèng’nswoorig zit alles biej de supermarkt in e bakk’n. In Hoolt’n haj’, neuis de greuntewinkel van Slaatje an de Stationsstroate, ôk nog Rinus en Gerrie den Heijer. Èèrs an de darpstroate en later an de Oranjestroate. Marinus is miej völle meer biej e blèèm’n as ijscoboer en fanatiek supporter van de Rôôd-Zwart’n. As ijscoboer zee ‘k ‘m nog zitt’n, in ’n blôôt’n bas, met een grôôt littèèk’n op ‘boek. Det had e oaver e heul’n an ne grôôte operatie. Vanuut zien stool verkoch e ôôns van die grôôte halfpôônds päkke Vami ijs. Rinus kwam van Schevening’n en hij gung der prat op det e biej Scheveningen-Hollandsport (Eredivisie) had e voetbalt. Hij was hier noa ’n oorlog bliem’n hang’n, biej de leefde van zien lèèm’n. Hij spöll’n in die èèrste joar’n, in het èèrste van Hoolt’n. Hij zôl der, saam’n met zien’n Gerrie, ne grôôt’n stèèmpel drukk’n, zôwal in het Sportdal, as op Meermanskààmp. Hij was rap en scharp van de tonge. Jammer genog, neet meer ôônder ôôns. Mà noar al die joar’n bint er nog altied gevlèugelde uutspraak’n van Rinus. Wat te dèènk’n, van het bord “De fluitist beslist.” Het stun in het sportdal en later op Meermanskààmp. Ôk gevlèugelde gezegdes as, “De bal is rond en de wedstrijd duurt twee keer vijfenveertig minuten.” wörd’n op e tèèkent uut ziene môônd en wörd’n der in ziene ôôg’n te lange pingelt, dan heur’n oaver het hèèle veeld, “Knoerrrt.” Zien grôôte heiligdom blèèf joar’nlàànk Studio B, de geluudskamer. Van doaruut kon e zeen wat er op het veeld gebuur’n en ie mônn’n neet het lef hemm’n um der vuur te goan stoan. “Slaatje, slaatje, spinazie”, heur’n ik miejzelf zegg’n. De koffie was op en de buurte wààndeln veerder noar het startpunt biej de Waterjuffer. Makkelijk te doon, ie volgt het blauwe keerltje mà en die harfskluur’n, altied wier môôi, wis en waarachtig.

De Vèèrkàànte Viefkop.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.