• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Het làànd van Maas en Waal

1
GEDEELD

Noa ne lang’n, snikheet’n dag, wà ‘k bliej dà ‘k wier op de kökk’n wasse. “Koffie” heur’n ik nog zegg’n en toen wà ‘k wier ôônderweg. ’s Männ’s vrog wörd’n ‘n anhanger an de busse koppelt. Het klopp’n technisch neet, dus wörd’n der oaver e schakelt op ne melkkoare. Zô trökk’n dartig korhaan’n, met cheffeur Rave noar Grave. Alle daag’n koekeloer’n op ne bôômstrôônk is ök neet alles. Good ett’n en drink’n was ôôns an e roadne. Zô kwamm’n de korhaan’n, amoa met ne fôss’n stoete en water in het rugzäkske, ôônder ‘t ôôge van ne hàànd vol henn’n, an op het “smartlapp’nfestival’ Vuur de busse èèm’n inlegg’n, en veerder hàj’ ’n hèèl’n dag näns gen ummekiek’n noar. De muziek gung op de melkkoare Het was net of ter een “harmonieorkest”, in de korte bokse, Grave in trök. In de veert’n heur’n ie, “Rot sind die Rosen”. Allemachtig wat ‘n hette. Gelukkig was ter koffie. Zelf hè ‘k ne môônd vol water e nömm’n, det hà ‘k uutèindelijk neet vuur niks met e krèèg’n. Onmeunig, wat heete in die tèènte. Wiej zoch’n de schaa. Gelukkig vun e wiej een plèitske, hôôge op ’n diek, an de Maas. Det scheèild’n. Achter ôôns röst’n een dartigtal paters achter de hekk’n. Wiej krèèg’n het Spaans benöuwd. toen de organisatie zèè, dew we ôk achter de hekk’n mônn’n. Gelukkig wörd’n wiej net op e reup’n, om ôôns buultje met stoete of te haal’n. Op noar de èèrste vuurstelling. Het heul der nog à vuur, vuurdet alles trechte was, mà dan heij’ ôk wat. Grave wörd’n stille vuur de Korhaan’n. Gauw nog ne môônd vol water en op noar ‘t volgende feesje. Water drink’n blek gen luxe. Doar was ter al ééne flauw e völl’n. Het hèèle plein stroom’n vol um, pal in de zunne, te lustern noar “Vale moane” Ôônderweg noar de leste vuurstelling wadd’n zelfs de muzikàànt’n verbaasd, oaver zô völle biejval. Wiej begunn’n an het leste water. Twei uur zing’n in de hette, dan begin ie de stemme te veul’n. Het weer sleug umme. Drei haan’n höng’n an ne tèènte, zôdet e neet weg vleuig. De stoete was op, mà patat en frikandell’n wadd’n der nog zat. Biej het leste optreed’n gung het dak ter letterlijk en figuurlijk bienoa of. Met, “Het armenhuus”, “Het kleine café” en ôôns “Sallandlied”gung’n de lèu massaal in de polonaise.” Gruuwelijk gezellig wörd’n het met twei trekkastmuzikàànt’n, diet begunn’n te zing’n. Het “Meedein festijn” zôl der nog mèuier van word’n. In ééne polonaise trökke wiej op huus an. Ne krullekop leup met ne gitaare en ne kater vuurop. Doar achteran twei kniene met ne melkkoare vol instrumèènt’n. Dan kwam der nog ne bloom’nkeerl met rôôz’n en ne bôômlang’n keerl met de tromme op de schôft… Doar trekt oaver de hèuvels en duur het greune bos… “Wordt is wakker, ie snörkt de hèèle buurte biej mekaa.” Machtigen môôi’n dag in het làànd van Maas en Waal, wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.