• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

De Noordpool

1
GEDEELD

Doar wördt wier e schaatst op de Noordpool. Ne buut’nstoander zal det raar in de oor’n klink’n, op de Noordpool köj’ toch altied wà schaats’n!? Det mag zô weer, mar op de Noordpool in Hoolt’n is det lange neet ieder joar het geval. Ofgelôôp’n zundag môgg’n ze wier. Ie zagg’n de jongelèu zalig oaver het ies hen vleeg’n. Vertwiefeld zat ik miej of te vroag’n of ik het zelf nog zôl könn’n, um miej meteen te realisèèr’n dat det, met miene stieve butte, neet arg verstàànnig zôl wèan. Het brach miej trugge in de tied. Ofgelôôp’n wekke was ik op ’n Diessenplas um de lèu wat te vertell’n oaver de ôôle tied’n van vrogger. Ie zeet in één kèèr mèèns’n, diej’vuur dartig joar trugge nog volop in het darpslèèm’n zagg’n. Um neet te veer of te driem’n van de Noordpool zà ‘k ter oe een stuk of wat neum’n. Netuurlijk de vrouwe van Hendrik van de Leermèister. At ze gezôônd blif, wördt ze dit joar honderd. Det geet lukk’n, zie zut er nog uut as zèumtig. Veerder zag ik doar Dina van Haan’n Jehan. Ôôle buur’n, mà nog belangrieker, Haan’n Jehan en zien va, de ôôle Haane wadd’n de baanvèègers op de Noordpool in de joar’n vieftig en zestig. Die beire keerls wadd’n der merakels drôk met. Zie dèud’n niks ààns as keer’n. Netuurlijk stun’n ze ôk vuuran biej’t’hok um kaartjes te verkôôp’n. Vuur ôôns was det neet van belang want wiej hadd’n ne joarkaarte. Zie komt wier duudelijk op mien netvlies, twei keerls in dikke duustere jässe, met ne riezebessem op ’n nekk’n, keer’nd doar woet er mar een betje schnèè op de baane lèè. An het èine van de middag jaag’n ze oe van het ies of. Aj’ neet woll’n lustern gôôi’n ze oe van de veert’n den riezebessem vuur de schaats’n. Môôie tied’n en at het mà lange genog duur vreuir, was ter ’s oamds gekostumèèrd schaats’n. Zô gung ik zelf nog en kèèr as Bleke Bet, in de underbokse oaver het ies. Doar op ’n Diessenplas was ôk mien oome Jehan. Ôôit begunn’n op de Noordpool, zat e der noe wal iets warmer biej. Hij wônn’n doar, met vrouw en kinder, in de joar’n vieftig. Noe möj neet dèènk’n dat det luxe was. Het keetje wat er toen stun had gen stromend water, gen pôômpe en gen putte. Het water wörd’n an e voert en binn’n in ne grôôt’n kettel e gött’n en dan met een kraantje of e tapt. “S winters vreuir het zô hard dat den kettel zelfs nog an vreuir. Het was eigelijk neet te doon. Toch hè ‘k ter ne nèève an oaver e heul’n, det ze vandaage an ’n dag nog Pool Henkie neumt. Zommers kôj der bes weer, ne mooi’n bungalow buut’nof, met snaterende èind’n, veer weg op ’n plas. Veerder weg kek ie vuurbiej Jan Grof oaver ‘t Hoolterbrook. Het uutzich is ààns ewörd’n, mà de baane is wier lös. Wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.