• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Wiej bint nog altied vriej

0
GEDEELD

Op Poaszoaterdag wörd’n wiej met de poasvèurjury geweldig ontvang’n biej de boake van het Hoolterbrook. De Canadeez’n rèèd’n ôôns rôônd en de Andrew sisters zung’n hun oaverbekèènde nummers. Oaver ’t Brook hen kiek’nd zag ik de brèède baane van boerderiej’n, diet biej de bevrijding in de bràànd bint e schött’n. Ie pikt ze der zô tuss’nuut, die rôôie baksteen’n huuze, diet er vuur in de plaatse bint e kömm’n. April, noe zèumtig joar e lèèdne. Dichte biej, an ’n Brookdiek vunn’n twei dappere Canadeez’n, England en Bushensky, de dôôd biej ôônze bevrijding. Zie ligt in de èèrste twei graav’n op ’n Canadeez’n karkhof. Het grep miej an, det ze op ’t Hoolterbrook, met Poas’n vuur de duure, angaff’n det dit ôk een bevrijdingsvèur was. De grôôte herdenking’n stoat wier vuur de duure. Môôie weure zölt er wier e sprökk’n word’n, mar àj’ èèm’n een joar trugge kiekt en zeet wat vukke gruuwelijke dinge der àmoa gebuurt bint, köj’ àllèène mà vaste stell’n, daw we der nog neet völle van e leert hebt. In disse daage van de bevrijding hef een ieder ziene eeg’n gedacht’n. De euldste generatie kan het oe nog vertell’n, mà de mèèst’n ôônder ôôns, hebt het van heur’n zegg’n. Zelf kan ‘k miej nog wà wat kepot geschött’n huuze herinnern en ôk de vuurroadbusse van de Duutsers, woet opa de spiekers in bewaar’n is miej biej e blèèm’n. Hij leut miej de gèèter zeen, eene, woet ôôit ne Duutser in was begrèèm’n. Het maak’n àmoa deepe indruk. Völle joar’n later krèèg ik van ‘m, het kleine geeld wat e ôôit biej een vliegtuug had e vunn’n, dent daale was e kömm’n op detzelfde Hoolterbrook. Doar op de plaatse, woej’ noe wier kônn’n geniet’n van ne komme soep en balk’nbriej. Poas’n, een feest van hoppe, niej lèèm’n, niej lech, in een niej joar, waw we in vriejhèid meugt belèèm’n. Vriejhèid, het lik zô vanzelfsprekkend,mà det is ’t neet. Loaw we der met mekaa vuur goan, det de vèur’n nog lange, in in alle vriejhèid, könt bràànd’n. Doarbiej maakt het neet uut det het grötste vèur van Riess’n op ’n Lech’nbarg steet en det Splôô ’n grötst’n had van hèèl Nederlàànd. Het geet ter umme, met mekaar iets tut stàànd te breng’n. Det is in ’n Bèusebarg good e lukt met nen echte boake. De prestatie van ’n Diekerhook is lange neet het minste, àj’ zeet in wat vun drekgat of det poasvèur trechte was e kömm’n. Zoaterdagoamd, biej de priesuutreiking, was het één al enthousiasme. Het dak gung der of, zelfs de wisselbeker kwam der neet zôônder mankemèènt’n of. Al met al stun Hoolt’n wier daag’nlàànk, letterlijk en figuurlijk, in de schijnwerpers. Op ’n èèrst’n Poasdag, ’s oamds noa het eierett’n, gung der oavarà de fik in. Duuzenden hebt er van genött’n en op ’n tweed’n poasdag zag ie de smeulende vèurkes her en der in ’n umtrek en wadd’n ze wier àmoa èèm’n grôôt, wis en waarachtig.

De Vèèrkàànte Viefkop.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.