• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Völle geluk in Niejjoar

0
GEDEELD

Vuur àmoal, een gelukkig, mà boam’nal gezôônd 2013. Zelf hè ‘k de daag’n van karsfees en niejjoar as ne warme dekk’n oaver miej hen loat’n goan. Net as ààndere joar’n begint de karsdaag’n vuur miej met het keerskes bràànd’n op ’n Canadeez’n karkhof. Het blif een angriepend gebuur’n. Biej het grôôte kruus blös ne bôôm van ne keerl op ne midwinterheurn. De ofwisselende hôôge en lèège toon’n fladdert, zuuver en veer weg oaver ’n Hoolterbarg, de wereld in. Zie nemt de bosschôp van vrèè en vriejhèid met zich met. De schoolwichter zet de keerskes biej de graav’n. Het scharpe geluud van de doedelzakspöllers wis ter ôôns op, daw we in wieshèid umme möt goan met ôônze vriejhèid. De keers’n brààndt op Karsoamd op ’n Hoolterbarg. ‘N ieder zöch zien weg op huus an noar de warmte van de kökk’n. Op noar de Hoolt’nse gewoonte, van pannekooke met wors. Ie kiekt de toafel rôônd en bint dàànkbaar, dàj’de neuist’n um oe hen hebt. Stille, dèènk mie èèm’n trugge an diegennengen, diet er neet meer bint. Nog één kèèr lôôp ie noar buut’n. Het is ter röstig, zelfs Derk met ’n beer löt zich neet zeen. De karsdaag’n vleegt vuurbie en ôk daag’n doarnoa bint vôt vuur dàj’ der arg in hebt.

Duur ’n motrèèg’n lôôp ik oaver ’n Beelt. Het is weer um een krisusgeveul van te krieg’n. Of  is ’t det soms? Ik wèèt ’t neet. In ne lange riege stoat de lèu vuur ’n olieboll’nkroam. Het lik ter op det ze vuur niks wordt weg e gèèm’n. Biej de slager stoaj’ ôk neet àllèène. De lèu nemt ’t er van en zie hebt nog geliek ôk. De drôkte löp of en an de winkel in, ik loat ’t röstig langs miej hen goan. Noa ’n kwattèèr kan ‘k, met miene eensgemaakte, good duurèèg’n en lekker gekruudde rollade, op huus an. Iets vetter as normaal, mà det hef niks met krisus te maak’n. Ôôldejoarsdag, nog èèm’n de vaste adress’n ofwark’n. ‘N borreltje hier en nen ölliebol doar en dan op noar de duurrèèg’n rollade. Gewoon, eerpel met rôôie kôôl en sjeu. Awwe ’t nôôit slechter kriegt, tèèk’n ik der vuur. Ik heur ’t mien vaa nog zôô zegg’n. Hij hef nog altied geliek, ie könt neet meer as ett’n en det heiw we doane. Ôôldejoarsoamd um twaalf uur. Het rèèg’n det ’t göt. Wiej hebt met ôôns bèid’n de gerdien’n lös etrökk’n en genött’n van al det vèurwark det ze vuur ôôns ofschött’n. Met ne stèèvigen pakkert en ne lekkern borrel zakk’n wiej wier in ’n stool. Ôôndertuss’n heiw we de niejoarspreuitjes oaver ôôns hen loat’n goan. Het mèèste bin ‘k à wier vergett’n. Gelukkig Niejoar. Ik heur’n meneer Assad proat’n. Niks an de hàànd, wat er ôk gebuurt, an ’t èine van ’t joar zit ze op honderdduuz’nd dôôi’n. Höppekee, de leste oliebolle noar binn’n warken en wiej bint wier ôônderweg. Maakt er wat van, völle geluk in Niejjoar, wis en waarachtig.

De Vèèrkàànte Viefkop.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.