• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Sloerig in de rakker

1
GEDEELD

Viesterig, zeere butte, mèu, hangerig en um het half uur noar ’t huuske. De griep heerst. Hoe vaake heurj’ de lèu neet klaag’n det ze der neet wier duur könt kômm’n. Het wördt hôoge tied det de zunne zich wier löt zeen. Mar à ‘k zô noar buut’n kieke, haalt een waterig zunneke ne nieje bujje op. Nee, ie hooft het buut’n neet te zeuk’n het is nog smerig rèèng’nkôôld. Gelukkig biw we der tut noe touw, aarig duur hen e rolt, mà vuur dàj’ der arg in hebt, haal het virus binn’n de duure. Griep, à ‘k ter lange oaver noa dèènke, bin ‘k völle van de griepanvall’n à lange vergett’n. Um eerlijke te weer, is ter miej mar ééne bie e blèèm’n. In één kèèr lig ik wier in det ôôle duurgezakte berre, ôônder drei molton dekk’ns en twei stikdekk’ns. ’N ôôld’n dokter is ter al e wes. In berre bliem’n en heinig an beginn’n met slappe thèè met ’n beskuutje. Nôh ik wille niks leevers as sloap’n. De rèèg’n slöt met de harde wind tèèg’n het dakraam an. De duustere wolk’n jaagt as een vaag, trillerig zwart wit tillevisiebeeld oaver mien kleine dakraam. Zelfs det kleine betje lech kan ‘k an de ôôg’n nog neet lie. Sloap’n, sloap’n, slappe thèè met ’n beskuutje en wier oavergèèm’n. Gelukkig is het ’n ààndern dag een betje better en met het opknapp’n van het weer, kom ik der hèinigan wier boam’nop. Nee, zô vaake waw we neet zeek, nôh ja schoolzeekte, det kwam nog wal is vuur. Mà dan wörd’n ie à wier better, zô gauw at de schoole begunn’n was. Één kèèr was ter paniek, toen der biej ôôns in de klasse tbc wörd’n konstatèèrt. Één kèèr per joar kwam der ne dokter langs met ne zuster. Dan môj’ àmoa ’n linker arm bloot maak’n en gung de zuster der met ne natt’n dook oaverhen, gevolgd duur’n dokter den ’t er dan met ne penne drei kruuskes in kramm’n, woet er eene van in broen spul wörd’n e dèupt. Noa een paar wekke wörd’n der e kekk’n of de boel was op e leup’n. Gelukkig leup det vaake good of. Die eene kèèr was ’t good mis, doar was tbc in de klasse en het hèèle spul môs duur e löcht word’n. Vaa en moo knepp’n ‘m, want ik had de pech, dà ‘k toevallig neuis het slachtoffer zatte. Het leup good of, mar Egbert kwam der met in het sanatorium trechte. Gelukkig is det àmao wier good e kömm’n, mà hij môs wal een schooljoar oaverdoon. Kruuskes, zôl det noe nog zô weer, ‘t zal wà neet en van tbc, heurj’ ôk neet meer zô völle. Wat is det noe, de katte begint te görgeln, oavergèèm’n, zôl de griep touw e sloane hemm’n? Doar klettert ne nieje bujje tèèg’n de roet’n. Nog ééne wekke, dan heiw we meert. Op noar het vuurjoar, op noar de zunne, wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.