• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Ne katt’npult, det is verbèudne

0
GEDEELD

Heij’t ôk e lèèz’n, ne katt’npult veuilt ôônder het waap’nbezit. Vandaage an’ dag woj’ doar vuur op e pakt. In ôônze kinderjoar’n heur’n ie der neet biej, aj’ gen ne katt’npult hadd’n. Ja, det oe va en moo det neet fijn vund’n, det mag duudelijk weer. Ôk de mèister op schoole had ter niks met op. At te zag daj’ der eene biej oe hadd’n, waj’m kwiet. As jongs trökke wiej der ôôns wèinig van an. Starker nog, wiej hàdd’n det scheettuug gewoon biej ôôns. Noa det vaa ôôns in ’t begin vuur dèè, hoej’ zun dingk mônn’n maak’n, waw we à gauw mààns genog um der zelf eene in mekaa te zett’n.  

Waj’ nèurig hadd’n; ne môôi’n strààmp, een betje matlien’ töuw, een paar weckringe en een stuk leer woet de steentjes lekker in gung’n. Den strààmp zeuk’n was op zich al iets, woej’ ne halv’n dag met gangs kônn’ weer. Nen ôôld’n weckringk haal’n ie biej oe moo uut ’n keelder en een stukske leer trök ie uut nen ôôld’n schouw. Den strààmp was het allerbelangriekste. Hoe kleiner en smaller òj’ den hadd’n hoe better òj’ der met mikk’n kônn’n en hoe better of het geheel in de boks’ntesse pass’n. Haj’ één keer een môôi strààmpke vund’n, dan snèè j’m zôdeuinig dette oe good in de hàànd lèèr. An de boam’nkàànte van’ strààmp sneèj’een paar glèufkes. An bèire kàànt’n knuppen ie dan een stukske matlien’n, doar an ne halv’n weckringk, wier een stukske töuw met doaran het leerke vuur de steender. Good zörg’n daj’ de juuste spanning hadd’n en dan kôj scheet’n. Veerder môj’ natuurlijk môôie rôônne kiezels vuurhàànne hemm’n, mà die wadd’n der zat te vind’n en dan begun de wille.  

Opa kôn donders helg word’n at te zag daj’m op de kipp’n schött’n of op de kouw, den te net an’t melk’n was. Ôônderweg noar skoole schötte wiej op alles wat ôôns good lek. Mèèstal wadd’n de pötjes an de lanteernpeuile de klos. Och en aj’ met een man of vèère gangs wadd’n, dan lukt het à hèèl gauw det de stukk’n der of vleuig’n. Ôk ne hèujschuure ôônderweg, was vaake het mikpu-nt van ôônze scheeterieje. Vèèr kleine rèimpkes zatt’n der boam’nin en meerdere kèèr’n môs Jan van de Meester der biej um ze wier te verniej’n. De schuure steet ter vandaage an’ dag nog, mà de rèimpkes bint ter uut. In miene gedach’n zee’k nog det de jongs uut’ Rôôie Darp der in ’t Sportdal, de eekhoorns met uut de bèume schött’n. Zelf dèèw we vaake vlagveroovern in de Visker zien’ Beelt, woe we in plaatse van mekaa antikk’n, mekaa op de beene môch’n scheet’n. Och en dan gebuurn ’t ôk wal is daj’ der eene raak’n mil’n op de rugge. Het leup gelukkig altied good of. Wiej bint ter nôôit vuur op e pakt, ôk al was het verbèudne. Wis en waarachtig neet.

De Vèèrkàànte Viefkop.

 

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.