• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Karsoamd op Gooldenbeeld (slot)

1
GEDEELD

In gen joar’n was het zuk helder weer op Karsoamd. De sterre an de zuudelijke lôch is nog nôôit zô grôôt e wes. Het boer’nlàànd lig ter kôôld en uutgestörv’n biej. Ie zeet gen starveling meer buut’n. Het löp à tèèg’n nèèng uur. Derk met ’n Beer zal wà neet meer kômm’n.

Mà dan in één kèèr, ne hôôp lawaai achter het huus. Blief ie mà binn’n schreeuwt HaarHendrieks tèèg’n Aaltje, want as Derk het is, dan waart oe mà. Zelf löp e, met de grèèpe op ’n nekk’n, buut’numme noar de dell’nduure. Hij heurt gehinnik achter ’t huus en in de veert’n zut e ne weust’n keerl op een groot varken achter oaver ’n kààmp hen scheer’n in de nèvels van de Schipbekke in de richting van het ôôle Arkensteen, of verbeeldt e zich det noe?

At e vedan löp zut achter ’t huus een vrèimd peerd, weeld hinnekend, an de klinke stoan. De dell’nduure steet lös en hij geet met de grèèpe in ‘n anslag noar binn’n. Mill’n op de delle steet ne keerl diet zich ontdut van alle schèè en smeerighèid van ne lange rèize. Hij stuf ter op an met de grèèpe. Op het allerleste zut e het roodborsje. Hij bedäch zich en zut dan pas det e bienoa. zien bloodeeg’n zönne an de grèèpe had e stökk’n. Het roodborsje zet zich in het stalraam en HaarHendrieks wèèt det het vèugeltje al die tied oaver ’m hef e waakt. Het is as of ter een lech in ‘m begint te bràànd’n en met nen akeligen rauw’n schreeuw valt de beire keerls mekaa in de arme.

Aaltje heurt in vuurhuus det er iets hèèmoa mis is en kump de delle opvleeg’n en doar zut ze de beire keerls, diet mekaa mà neet lös könt loat’n. Dan deelt ôk Aaltje, huulend van geluk, met in vreugde van diss’n Karsoamd.

Op de kökk’n komt de verhaal’n lös. JanWillem is as vriejwilliger met de e wes met Koning Willem van Oranje op de Tiendaagse Veldtocht noar België. Hij had vuur twei joar e tèèkent en noe, net vuur de Karsdaag’n was het kontrak uut e deent.De starke vehaal’n volgt mekaar op. HaarHendrieks däch trugge an Ruslàànd. Zie hebt de jonge wier op de kökk’n. Hèèmoal vanuut Maastricht is e in zien ééntje, duur weer in wind, schnèè en ies, op het peerd trugge kömm’n noar de olde huusstèè.

Met eur drei’n kiekt ze dàànkbaar en bliej noar buut’n. De sterre steet flôônkernd an de lôch en op het underste täkske van de proemenbôôm zit het roodborstje en dan wèèt ze ‘t, hier heurt ze thuus. Minuut’n làànk stoat ze doar met eur drei’n. Het is een wôônder. Op de delle bekik het pasgeboor’n kälfke alles met grôôte onscheuldige oog’n. Het peerd steet vuur in ’n stal e nèimp nog mar is een hap van de de wà verdeende haver. Het is Karsoamd op Goldenbeeld.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.