• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Gen knibbelderieje ôônder ’n karsbôôm

0
GEDEELD

Hij steet er wier, ôôns karsbèumke. Ne hèèl’n bezundern. Woerumme? À joaren hèw we der gen ne piek meer in, teminste neet boam’n in. Ôôit wò ‘k de vrouwe ’n plezèèr doon met ne machtigen môôi’n niej’n piek. Hèèmoa verkèèrd. Völs te luxe, den ôôld’n was völle mèuier. Doar begun de knibbelderieje. Uuteindelijk kwam e der toch boam’n in, mà biej het ophang’n van de leste slingers en het engel’nhoar, trökke wiej ’n hèèl’n bôôm ôônderste boam’n. Gelukkig, alles was hèèl e blèèm’n, allèène, net den super de luuks’n niej’n piek had ’t neet oaverlèèft. Um ’t geknibbel neet nog arger te maak’n, hèw we beslött’n um nôôit gen ne piek meer boam’n in ’n bôôm te zett’n. As andèènk’n an det stomme gehakketak hèw we sinds die tied, de kapotte stukk’n van den piek, an de achterkàànte, ôônder in bôôm hang’n. Met het op greui’n van de wichter is ôôns karsbèumke klèiner e wörd’n en kon het luukse piekje der neet meer in. Zô herhaal’n de tied zich.

Wiej stunn’n zelf as potnött’n, hôôge op te kiek’n noar ôônz’n karsbôôm, op de nèèjmechine. Pal vuur ’t raam stun e, zô daj’ ‘m van de veert’n good konn’n zeen. Het bèumke biej opoe was altied völle klèiner. Ieder joar wörd’n de karsball’n, boam’n van de kaste, uut het kràànt’npepier e haalt. Het vet van de keers’n van het joar der vuur zat er nog dikke op. Ja, in die tied hàw we nog echte keers’n met slingers en engelnhoar, in ’n karsbôôm. Het keerskes anstekk’n was een gebuur’n op zich. Moo kwam an sjouw’n met nen grôôt’n emmer water en ne soepsleef. Vaa stök de keers’n an met ne lucifer. Lèèm’nsgeveuirlijk en meer dan eens gung het engelnhoar, met denn’ntak en al, in de fik. Dan vleug ter ne sleef of wat water duur ’n bôôm en zat e wiej, biej verbràànde denn’nlôch, in dikk’n rôôk te kiek’n. Ieder joar wörd’n der iets biej koch vuur in ’n karsbôôm. Weggôôi’n was ter neet biej. Zô kwam e wiej in de tied van de gekluurde läämpkes. Hèèle oamde kôw we kiek’n noar det môôie lech, tutdat det ôk wier uut de tied was. Zô vlèug’n de joar’n vuurbiej. De leste balle met keers’nvet der an, vund zien’n weg noar ’n horrebeelt.

Noe, vandaage an ’n dag bràànd er in de duustere daag’n, binn’n en buut’n,oaverà volop karsbèume. De hôôge heer’n proat van krisus, mar àj’ noar buut’n kiekt, knip het nog neet ech duur. Det wil zegg’n, ie zeet ’t neet an ’t lech. Het is good, vuural in diss’n tied, um nog is een kèèr extra te kiek’n. Mangs köj lèu een plezèèr doon met de kleinste dinge. Het belangriekste blif, gen gehakketak ôônder ’n karsbôôm. Het beste is, hèèmoal gen knibbelderieje, doar is à armood genog in de weereld. Noa de Karsdaag’n en Niejoar wördt ’n bôôm wier of e tuugt en nèimp het gewoone lèèm’n zien gàànk. Wis en waarachtig.

De Vèèrkàànte Viefkop.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.