• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

De putte van Juleke

1
GEDEELD

Met plezèèr lèèz’n ik het verhaal van Anton van Juleke. De putte is wier lös vuur de vrèimd’n. Het verhaal van de putte wörd’n ôôns verteld duur Mèister Brouwer. Later hef e det vaste leg in het Book “Hoolt’n, ne Sallandse Marke”. In 1900 wônn’n de familie Oud Aanstoot op “Juleke”, de naam van de boerderieje. Het ôôle huus had nog leem’n wàànd’n. In die tied hadd’n de Julekes, zô at ze eneumt wörd’n, à wà ne spreng’nputte, mà den gaf mar een half joar water. De ààndere helfte van ‘t joar mônn’n ze ’t water biej de buur’n haal’n, die hadd’n ne welputte. Det was altied een hèèl gesjouw. De Hoolter vund’n det Juleke ne goeie putte môs hemm’n en doarumme wörd’n der in 1906 ne nieje putte grèèm’n. Zie begunn’n in september umdàj’ dan het minste grôôndwater hebt. Alle Hoolter hölp’n met. ’N Dôômie, ’n dokter en de mèister wadd’n vriej e stelt umdet det wark vedan môs goan. Vuur ’n ne geuld’n kon ze het wark van ne halm’n dag ofkôôp’n en oaver doon an ààndern. De Hoolter wark’n àmoal vriejwillig, vuur niks. Doar wark’n mangs wà dartig man an de putte. De Julekes kônn’n neet al die tied zörg’n vuur koffie, det was völs te völle wark. Toch wol ze der neet vuur kniepers of kômm’n. Zie kwamm’n, vuur ne halm’n dag wark’n, twei kèèr met de genèèverflesse rôônd. Zie begunn’n te grèèm’n in ne kringk van elf meter. Noa àànderhalm’n meter, trökk’n ze wier ne kringk, noe van tien meter en zô gung ’t vedan. Het zàànd wörd’n duur de grèèvers àànderhalm’n meter noar boam’n e gôôit en doar wadd’n wier ààndern diet het wier veerder noar boam’n wark’n. Toen ze op zestien meter deepte wadd’n, lèèd’n der zààndhèupe zô hôôge as de appelbèume. Timmerman Podt hef de heult’n kuupe ôônder in de putte emaakt. Doarnoa kwam van Geelder an de buurte. Hij metseln de steender met mos op mekaar, ààns kôn der gen water duur hen komm’n. Hij wark’n steuirig vedan en krèèg ôk twei borrels vuur ne halm’n dag. Noar iedere loage wörd’n het zàànd wier achter de putsteender e gôôit. Het water weld’n drek à hôôge op in de putte. Det gaf ééne drekzooi, mà met man en mach wörd’n den drek noar boam’n of e voert. Boam’nin wörd’n de putte e metselt met metselkalk, ààns zôlle netuurlijk zô wier in mekaa zakk’n. Ne heult’n ketrolle der boam’n en ne lange kett’n met nen emmer der an en de Julekes kon volop water putt’n. De putte was trechte. Hèèl Hoolt’n had e hölp’n. Noa ach wekke en twei daag’n gemeenschapszin was het wark e doane. Vieftig warkdaag’n moal vèèr borrels moal dartig man, rekk’n mar uut, zesduuzend borrels, een kleine viem’ntwintigduuzend geuld’n, det was nog ne smak geeld. Noe drinkt ze op Juleke à lange water uut de kraane, mà de putte as gemeenschapszin van de Hoolter mag neet word’n vergett’n, wis en waarachtig neet.
De Vèèrkàànte Viefkop.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.