• Leven in Holten
  • Contact
  • Leven in Holten
  • Contact

Wie möt wier een joar wacht’n

5
GEDEELD

Dôônderdagmiddag gung de tèènte lös vuur de wichter van de lèègere school’n. De kleintjes genött’n van de jonge talent’n, diet eur stinkende beste dèud’n op ’t toneel. Nog bliejer wadd’n ze met de limonade an ’t èine van de vuurstelling. Met lachende gezicht’n gung ze wier op schoole an. Dôônderdagoamd, dan zôlt gebuur’n en ja heur het monster “Irma” vleuig met vernietigende krach oaver, ôôndermeer Sint Maarten. Gelukkig blek “Jebroer” ne fôss’n wind in ‘n glas water. Dreihonderd kinder genött’n in de feestèènte, diet as ne vesting beveiligd was. Euldern, diet er biej wadd’n, hadd’n bess wà bedèènking’n tèèg’n de tekst’n en de gebaar’n van dissen keerl. Loaw we met zien all’n bliej weer det het röstig verleup’n is, aans wadd’n de raap’n good gaar e wes, de vingertjes e goane in de richting van de ôônze gemeente en de Kèunefeest’n verpest. Op vriejdagmiddag leup de tèènte vol vuur het bedriem’nborreluur. Nog nôôit was ter zo völle belangstelling. Ruum nèèng honderd man dèu zich te good an de speklapp’n en de de zoolte vis. De gezellighèid sleug zô oaver op den oamd. Ne bomvolle tèènte dôômpeln zich ôônder in het feestgedruus. Ôônderweg noar de zoaterdagmiddag, zag ie hier doar ’n bord en ne poal, diet, kloarbliekelijk moodwillig, wadd’n verneeld. Woerumme vroag ie oe of, zô jammer en näns vuur nèurig. Zoaterdagmiddag, ech ne familiedag. Ne hôôp oolders en grotoolders met kleine wichter. De kleintjes höuw’n zich in ‘t zwèèt biej de kop van jut, of drèèj’n zich duuzelig in de drèèjmölle. Biej Bennie vleuig de patat oaver de teunbàànke. De middag was zô vuurbiej met optedens van ôôndermeer, Hoolter Dèèrns en Roalter Jongs. Zoaterdagoamd gung het dak ter net neet of mà de stoatoafels wörd’n neet met röste loat’n en dus wadd’n ze zundagmiddag vôt uut de tèènte. Ie konn’n neet lekker hang’n tèèg’n ne toafel an. Iedereene stun met zien biertje in de hàànne, te geniet’n van Bôh foi toch en later op de middag van de Euro’s. Het weer, zô slech as het was vuurspeld, hef onmeunig met e warkt. Het is biej ééne grôôte stortbujje e blèèm’n. Zundagmiddag laate rold’n wiej de matt’n op, op weg noar huus. Één kèèr röstend in ’n gemakstool, zakk’n ik hèinig an weg en zagge Ruben, met zien’n trekzak, as frontman van Bôh foi toch. De Korhaan’n stun der achter te zing’n as of ze nôôit ààns hadd’n e doane. Hans Keuper leup in de polonaise. Hij had ne vriej’n dag umdet e jeuirig was. Drei en zèumtig en hij had de grötste wille. “Vrouw Begeerdink oene rökskes loat te völle beenvlèis blôôt.” Miene vrouwe brach mie trugge noar de warkelijkhèid. “Het wördt tied dàj’ noar berre goat, het lik wà of hèèl HMV vuurbiej kump, zô snörk’n àj’ doot.” Met ne grijns op ’t gezichte zeuk ik mien’n weg noar de sloapkamer. Merakelse môôie daage. Het oftell’n kan wier beginn’n, wis en waarachtig.

De Vèèrkàànte Viefkop.

Nieuwste berichten

De Vèèrkàànte Viefkop

De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.

Welkom!

Inloggen met je account

Maak een nieuw account aan

Vul onderstaande gegevens in

Achterhaal je wachtwoord

Geef je gebruikersnaam of email adres in om je wachtwoord te resetten.